In augustus (d.d. 17-08-2017) verscheen in nrc.next een artikel van de hand van Michiel Eijkman dat wellicht aan de aandacht van de vakantievierende tandarts ontsnapt is. Het betreft een waarschuwing aan de krantenlezer over de problemen die ondervonden worden door implantaten die onvoldoende gecontroleerd worden met levensgevaarlijke ontstekingen tot gevolg.
Diabetes en hart- en vaatziekten
Eijkman baseert zijn artikel mede op een pas verschenen handboek voor tandartsen van tandarts Gordon van der Avoort, waarin de problematiek van verwaarloosde implantaten aan de kaak gesteld wordt: maar liefst 43 % (bijna de helft!) van de implantaatdragers zou last hebben van perimucositis en 25% (een kwart) van de implantaatdragers heeft een peri-implantitis, waarbij het kaakbot ernstig wordt aangetast. Met als gevolg verlies van een implantaat van gemiddeld 2.400 euro. Zowel in fysiek als financieel opzicht een fikse aderlating dus.
Maar dat is niet eens het belangrijkste euvel: chronische ontstekingen in de mond kunnen immers veel ernstiger gezondheidsproblemen veroorzaken. Parodontitis leidt tot een slechte doorbloeding van het tandvlees, waardoor (1.) verstoring van de insulinehuishouding , met kans op diabetes type 2 of (2.) hart-en-vaatziekteproblematiek op de loer liggen.
Implantaattoerisme
Het blijkt dat een groot deel van de mensen met implantaten in hun mond het niet zo nauw nemen met regelmatige controles op het gebied van adequaat mondonderzoek, waarbij ook röntgenfoto’s van belang zijn. Vaak meldt men zich pas als men klachten heeft.
Daarbij krijgt de tandarts steeds vaker te maken met ‘implantaattoerisme’, een fenomeen dat mensen betreft die zich, veelal om financiële redenen, implantaten in het buitenland laten aanmeten. Een vakantie in Hongarije, Turkije of Thailand wordt dan gecombineerd met een bezoek aan de plaatselijke tandarts die op internet adverteert met het plaatsen van goedkope implantaten.
Hoewel onduidelijk is hoeveel implantaattoeristen er zijn, krijgen Nederlandse tandartsen steeds meer met de gevolgen van dergelijke goedkope behandelingen te maken, omdat deze implantaatreizigers zich vaak pas laat en met zeer ernstige klachten tot hen wenden.
Tweeduizend soorten
De reden dat implantaattoeristen vaak kampen met problemen op het gebied van osso-integratie of met implantaatbreuken, waardoor ernstige ontstekingsklachten ontstaan, is het gebruik van inferieure materialen. Implantaten van zuiver titanium, een titaniumlegering of in opkomst zijnde keramiek hebben een grote breukweerstand en worden over het algemeen goed door het lichaam verdragen. Dat zijn dan ook de materialen die in Nederland gangbaar zijn.
De Nederlandse tandarts die het buitenlandse implantaat vervolgens ‘recht moet zetten’ ondervindt extra moeilijkheden, omdat het onduidelijk is welk type implantaat vervangen moet worden. Er bestaat een grote internationale variatie in implantaatsoorten. Er zijn maar liefst tweeduizend types, die qua materiaal en vormgeving van elkaar verschillen.
Eijkman plaatst daarom kanttekeningen bij lukraak plaatsen van implantaten: zowel tandarts als patiënt moet zich in ieder geval afvragen of een implantaat werkelijk noodzakelijk is.
Het blijft bij implantologie te allen tijde goed opletten geblazen, aldus Eijkman, die zijn waarschuwing aan de lezer besluit met:
‘Deze oplossing (het plaatsen van een implantaat, red.), die misschien zo makkelijk en duurzaam lijkt, kan soms heel vervelend en duur uitpakken.’
Bron: ‘Technische complicaties bij implantaatgedragen constructies’, Gordon van der Avoort; nrc.next.
Gerelateerde informatie