9. Subpelviene stenose

Een subpelviene stenose, ook wel een ureteropelvienejunctiestenose (UPJ-stenose) genoemd, is een vernauwing of obstructie van de overgang van het pyelum naar de ureter. In de meeste gevallen is dit een aangeboren afwijking, maar het kan ook op latere leeftijd ontstaan als gevolg van littekenweefsel. Door de stenose neemt de peristaltiek van de ureter af en ontstaat er druk in het pyelum, wat hydronefrose kan geven en op termijn achteruitgang van de nierfunctie. De pyelumplastiek volgens Anderson-Hynes geldt als de gouden standaard voor de behandeling van een subpelviene stenose. Bij deze ingreep wordt het gedilateerde pyelum, samen met de pyelo-ureterale overgang, gedeeltelijk gereseceerd. Hierna wordt de proximale ureter geanastomoseerd aan het caudale gedeelte van het pyelum en wordt het resterende defect van het pyelum gesloten.