Subklinische schildklierafwijkingen bij ouderen

Onderzoeken of er een relatie is tussen subklinische schildklierafwijkingen en dagelijks functioneren bij ouderen.

Wij deden dit onderzoek in het kader van de Prospective Study of Pravastatin in the Elderly at Risk (PROSPER) bij 5182 mannen en vrouwen van gemiddeld 75 jaar, met een cardiovasculaire aandoening of risicofactor in de voorgeschiedenis. Deelnemers die schildkliermedicatie gebruikten, werden uitgesloten van de analyse. Wij maten de schildklierfunctie op baseline en na zes maanden, en evalueerden het dagelijks functioneren aan de hand van de barthelindex (BI) en een index voor de instrumentele algemene dagelijkse levensverrichtingen (IADL) op baseline en periodiek in de daaropvolgende 3,2 jaar.

De deelnemers die geen schildklierafwijking hadden (n = 4944) scoorden op baseline gemiddeld 19,73 ± 0,06 punten op de BI en 13,52 ± 0,08 op de IADL-index. De deelnemers die een subklinische hyperthyreoïdie hadden (n = 65) scoorden niet significant lager (BI 19,60 ± 0,09; IADL 13,52 ± 0,02), evenmin als de deelnemers met een subklinische hypothyreoïdie (n = 173; BI 19,82 ± 0,06; IADL 13,55 ± 0,08). Tijdens de controles op 9, 18, 30 en 42 maanden vonden we geen significante verschillen in achteruitgang tussen de drie groepen: de score van deelnemers met euthyreoïdie daalde met –0,09 ± 0,00 op de BI en –0,16 ± 0,01 op de IADL-index; bij subklinische hyperthyreoïdie met –0,08 ± 0,03 op de BI en –0,23 ± 0,05 op de IADL; bij subklinische hypothyreoïdie met –0,09 ± 0,02 op de BI en –0,14 ± 0,03 op de IADL. Ook bij deelnemers met een subklinische schildklierafwijking die zowel op baseline als na zes maanden aanwezig was, vonden wij geen significante afname in dagelijks functioneren.

Dit prospectieve onderzoek levert geen aanwijzingen op dat subklinische schildklierafwijkingen leiden tot beperkingen in of achteruitgang van het dagelijks functioneren.