Studeren met psychische beperkingen in het HBO

Extract

Aan de Nederlandse Hogescholen studeren ongeveer 360.000 studenten, 6% van hen heeft te maken met psychische problematiek. Wat hebben studenten met psychische problematiek nodig om hun opleiding succesvol af te ronden? Deze vraag vormde het uitgangspunt voor het afstudeeronderzoek van Dolman aan de Avans Hogeschool¹. Ze onderzocht deze vraag voor studenten met problematieken zoals AD(H)D, verslaving, depressie en/ of schizofrenie. Haar onderzoek bestond uit literatuurstudie, aangevuld met vragenlijstonderzoek. Uit de resultaten bleek dat studenten met psychische problemen vaak belemmeringen ervaren in het vinden van hulpbronnen, zowel binnen als buiten de onderwijsinstelling. Studenten met psychische problemen hebben vaak ook te maken met stigmatisering. Zo wordt bijvoorbeeld uitgegaan van de veronderstelling dat je niet kunt studeren als je psychische problemen hebt. Dolman veronderstelt dat deze vorm van stigmatisering ontstaat doordat docenten niet goed weten hoe ze om kunnen gaan met iemand met psychische problemen. Zo lijken zij bang voor onvoorspelbaar gedrag en wordt nog te vaak een opleiding afgeraden. Zelfstigmatisering komt ook voor: een studente gaf aan dat ze liever geen hulp ontving omdat ze dit ziet als zwak en onzelfstandig. Volgens Dolman kan een jaar naar school gaan meer doen in het herstelproces dan het volgen van een jaar therapie. Van belang is wel dat de begeleiding op school zich richt op de krachten van studenten met psychische problemen en dat van daaruit gekeken wordt naar de mogelijkheden. De begeleiding binnen de onderwijsinstelling dient vooral gericht te zijn op begeleiding bij belemmeringen in de studie, waarbij niet specifiek ingegaan hoeft te worden op de psychische problematiek zelf. Op basis van haar onderzoek, komt Dolman tot de volgende aanbevelingen: Een vast aanspreekpunt binnen de opleiding zou de drempel om hulp te vragen kunnen verkleinen. Aanstelling van een schoolpsycholoog zorgt voor kortere doorverwijslijnen en maakt minder afhankelijk van externe hulpverleners. Als dat niet mogelijk is, is het van belang dat de schooldecaan contacten onderhoudt met externe psychologenpraktijken. …