Top

Gepubliceerd in:

2021 | OriginalPaper | Hoofdstuk

27. Stotteren

Auteur : Henk Thiadens

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Stotteren is een afwijking in het ritme van de spraak. De stotteraar weet wat hij wil zeggen; het lukt echter niet vanwege onwillekeurige, stille en hoorbare herhaling en verlenging van spraakklanken. De Vereniging Stottercentra Nederland hanteert als definitie: stotteren is een neuromusculair timingprobleem ten gevolge van een al dan niet erfelijke aanleg.

Pertijs, M. A. J., Oonk, L. C., De Beer, J. J. A., et al. (2021). Evidence-based Richtlijn Stotteren bij kinderen, adolescenten en volwassenen. Woerden: Nederlandse Vereniging voor Logopedie en Foniatrie, 2014. https://nedverstottertherapie.nl/wp-content/uploads/2016/06/Richtlijn.stotteren.bij_.kinderen.adolescenten.en_.volwassenen-1.pdf, geraadpleegd maart 2021.

Mulligan, H. F., Anderson, T. J., Jones, R. D., Williams, M. J., & Donaldson, I. M. (2003). Tics and developmental stuttering. Parkinsonism & Related Disorders, 9, 281–289.CrossRef

Kang, C., Riazuddin, S., Mundorff, J., et al. (2010). Mutations in the lysosomal enzyme-targeting pathway and persistent stuttering. New England Journal of Medicine, 362, 677–685.CrossRef

Bast, E. J. E. G., Ploos van Amstel, H. K., & Franken, M-C. (2011). Stotteren: effect van genen en van vroege therapie. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, 155, A3514.

Nielen, M. M. J., Spronk, I., Davids, R., Zwaanswijk, M., Verheij, R. A., & Korevaar, J. C. (2016). Incidentie en prevalentie van gezondheidsproblemen in de Nederlandse huisartsenpraktijk in 2014: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. NIVEL, 2015–2016. www.nivel.nl/node/4309, geraadpleegd april 2016.

Screeningslijst voor stotteren (SLS) [internet]. Nijkerk: Nederlandse Federatie Stotteren, 2021. www.stotteren.nl/ouders/screeningslijst-voor-stotteren-sls.html, geraadpleegd maart 2021.

Brignell, A., & Krahe, M., et al. (2021). Interventions for children and adolescence who stutter: A systematic review, meta-analysis, and evidence map. Journal of Fluency Disorders, 70, 105843.

Perez, H. R., & Stoeckle, J. H. (2016). Stuttering: Clinical and research update. Canadian Family Physician, 62(6), 479–484.PubMedPubMedCentral

www.stotteren.nl/ouders.html.

https://www.thuisarts.nl/stotteren.

Titel: Stotteren
Auteur: Henk Thiadens
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-2739-3_27

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen