16. Stoornissen rond seksualiteit en sekse

Bij seksuele disfuncties of seksuele stoornissen doet zich een probleem voor in een fase van de seksuele responscylus. Het verlangen naar seksualiteit kan verminderd zijn (bij mannen: hypoactief-seksueelverlangenstoornis) en in de tweede fase kan zich een erectiestoornis voordoen. In de eerste en tweede fase kan bij vrouwen een seksuele-interesse-/opwindingsstoornis optreden. In de derde fase kunnen orgasmestoornissen voorkomen en voortijdige ejaculatie. Tijdens of na de gemeenschap kan bij vrouwen ook pijn of verkramping in de onderbuik optreden. Sommige disfuncties worden behandeld met sekstherapie, waarbij de seksuele activiteiten bij het vrijen eerst sterk beperkt worden en vervolgens geleidelijk worden uitgebreid.

Mensen met een parafiele stoornis hebben een afwijkende seksuele voorkeur waaronder zij en/of anderen gebukt gaan. De meest voorkomende zijn de exhibitionisme-, fetisjisme-, transvestie-, voyeurisme-, pedofiele, seksueel-sadisme- en seksueel-masochismestoornis. Naast medicijnen die de seksuele drang onderdrukken wordt cognitieve gedragstherapie toegepast. De resultaten zijn echter teleurstellend (vaak terugval) en dit is voor een deel toe te schrijven aan het gebrek aan motivatie van de betrokkenen.

Mensen met genderdysforie hebben heel sterk het gevoel dat zij geboren zijn in het lichaam van de andere sekse. Voor deze vrij zeldzame stoornis is geslachtsverandering met hormoontherapie en chirurgisch ingrijpen meestal de enige oplossing.