10. Somatisch-symptoomstoornis en verwante stoornissen

Somatisch-symptoomstoornissen worden gekenmerkt door excessieve, disproportionele en persisterende lichamelijke symptomen zonder aantoonbaar pathofysiologisch mechanisme om ze te verklaren. Om deze reden worden de meeste patiënten met een somatisch-symptoomstoornis of verwante stoornis vooral gezien in de eerstelijnszorg en in ziekenhuizen in plaats van instellingen voor geestelijke gezondheidszorg. Belangrijk om op te merken is dat het niet voldoende is dat de moderne geneeskunde niet in staat is om een pathofysiologische oorzaak te vinden voor de symptomen van een patiënt, om hem of haar te diagnosticeren met een psychische stoornis.