Skip to main content
Top
Gepubliceerd in:

08-02-2018 | Biomechanica en Bewegingsanalyse

Sneller gaan, hoe doe je dat?

Auteur: Chris Riezebos

Gepubliceerd in: Podosophia | Uitgave 1/2018

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

De gangsnelheid wordt bepaald door een combinatie van staplengte en stapfrequentie. Als mensen de vrije keuze wordt gelaten, kiezen zij spontaan voor een gangsnelheid, dus een combinatie van staplengte en stapfrequentie, die de minste energie kost en daarmee het meest economisch is. Bij het geleidelijk verhogen van de gangsnelheid blijkt dat men, tot op zekere hoogte, de staplengte en stapfrequentie allebei tegelijk in een individueel bepaalde, vaste verhouding verhoogt. De staplengte wordt hierbij mede bepaald door de beenlengte. Vanaf een bepaalde snelheid (ca. 6,5 km/u) wordt verdere verhoging van de gangsnelheid echter uitsluitend gehaald uit het verhogen van de stapfrequentie, terwijl de staplengte gelijk wordt gehouden. Met name de mate waarin de hamstrings kunnen verlengen blijkt aan dit fenomeen ten grondslag te liggen.
Bijlagen
Alleen toegankelijk voor geautoriseerde gebruikers
Literatuur
1.
go back to reference McNeill AR. Energetics and optimization of human walking and running: the 2000 Raymond Pearl memorial lecture. Am J Hum Biol. 2002;14:641–8.CrossRef McNeill AR. Energetics and optimization of human walking and running: the 2000 Raymond Pearl memorial lecture. Am J Hum Biol. 2002;14:641–8.CrossRef
2.
go back to reference Rozendal R, Heerkens Y, Huijing O, Woittiez D. Inleiding in de kinesiologie van de mens. 4e druk. Culemborg: Educaboek; 1983. Rozendal R, Heerkens Y, Huijing O, Woittiez D. Inleiding in de kinesiologie van de mens. 4e druk. Culemborg: Educaboek; 1983.
3.
go back to reference Rose J, Gamble J. Human walking. 2e druk. Baltimore: Williams & Wilkins; 1994. Rose J, Gamble J. Human walking. 2e druk. Baltimore: Williams & Wilkins; 1994.
4.
go back to reference Tesio L, Rota V, Perucca L. The 3d trajectory of the body centre of mass during adult human walking: evidence for a speed-curvature power law. J Biomech. 2011;44:732–40.CrossRefPubMed Tesio L, Rota V, Perucca L. The 3d trajectory of the body centre of mass during adult human walking: evidence for a speed-curvature power law. J Biomech. 2011;44:732–40.CrossRefPubMed
5.
go back to reference Weir R, Childress D. A portable, real-time, clinical gait velocity analysis system. Ieee Trans Rehabil Eng. 1997;5(4):310–21.CrossRefPubMed Weir R, Childress D. A portable, real-time, clinical gait velocity analysis system. Ieee Trans Rehabil Eng. 1997;5(4):310–21.CrossRefPubMed
6.
go back to reference Inman VT, Ralston HJ, Todd F. Human walking. Baltimore: Williams & Wilkins; 1981. Inman VT, Ralston HJ, Todd F. Human walking. Baltimore: Williams & Wilkins; 1981.
7.
go back to reference Öberg T, Karsznia A, Öberg K. Basic gait parameters: reference data for normal subjects, 10-79 years of age. J Rehabil Res Dev. 1993;30(2):210–23.PubMed Öberg T, Karsznia A, Öberg K. Basic gait parameters: reference data for normal subjects, 10-79 years of age. J Rehabil Res Dev. 1993;30(2):210–23.PubMed
8.
go back to reference McNeill AR. Exploring biomechanics. New York: Scientific American Library; 1992. McNeill AR. Exploring biomechanics. New York: Scientific American Library; 1992.
9.
go back to reference Rosch K, Miles T. Normal hip and knee active range of motion: the relationship to age. Phys Ther. 1991;71:656–65.CrossRef Rosch K, Miles T. Normal hip and knee active range of motion: the relationship to age. Phys Ther. 1991;71:656–65.CrossRef
Metagegevens
Titel
Sneller gaan, hoe doe je dat?
Auteur
Chris Riezebos
Publicatiedatum
08-02-2018
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Podosophia / Uitgave 1/2018
Print ISSN: 0929-5380
Elektronisch ISSN: 1876-5815
DOI
https://doi.org/10.1007/s12481-018-0182-0