Slow dentistry

Röntgenologisch onderzoek laat meerdere problemen zien. Onder andere een forse zwarting apicaal van element 12 met het beeld passend bij periapicale problematiek en een verleden van apicale chirurgie (afbeelding 8-12 ).

Tabel 2 toont de uitkomsten van het onderzoek naar de speekselproductie in verband met de drogemondklachten.

Indeling volgens Käyser: klasse III gemutileerde dentitie. Indeling volgens Braly: type 2, het tandkaakstelsel functioneert niet volgens en binnen de te verwachten norm en wordt beschouwd als niet-fysiologisch.

Alle elementen kregen een positieve prognose met uitzondering van 12, 26 en 46 in verband met endodontale problematiek en de forse fractuur van element 46 (zie tabel 3).

Na een periode van ongeveer twee jaar kon het groene licht worden gegeven voor het starten van de tijdelijke fase (afbeelding 15 ). Gedurende de initiële fase zijn wel de noodzakelijke restauraties en extracties (o.a. elementen 46 en 48) uitgevoerd.

In de tijdelijke fase begonnen we met het vervaardigen van een mock-up in het front om de lengte van de nieuw frontelementen te bepalen (afbeelding 16 ). Tevens voerden we een esthetische facebow en beetbepalingen uit. Ook werden de esthetische en fonetische checklists ingevuld. Hiervoor gebruikten we de lijsten zoals die zijn opgesteld door Mauro Fradeani. Deze lijsten worden bij zijn boek The esthetic rehabilitation in fixed prosthodontics - vol 1 geleverd. Al deze informatie werd, samen met de overige informatie uit de aanvullende onderzoeken en met een paar nauwkeurige afdrukken (Impregum, 3M Espe) aan de tandtechnicus gegeven voor het vervaardigen van een set-up in was (afbeelding 17 en 18 ) en de bijbehorende mallen.

Met behulp van de mallen kan de set-up in was naar de mond worden overgebracht voor de zogenaamde test-drive. Dit werd gedaan met behulp van Protemp 4 (3M Espe). Na het aanbrengen van Wedjets (Coltene Whaledent) om de interdentale ruimtes open te houden ten behoeve van de interdentale reiniging (afbeelding 19 en 20 ), werden alle elementen gezandstraald, geëtst, waar nodig geprimed en gebond. Vervolgens vulden we de mallen met de kunsthars en brachten deze aan op de elementen. Na het verwijderen van de overmaat (afbeelding 21 )en het bijwerken van de randen werd de modelsituatie overgebracht in de mond (afbeelding 22-26 ). Met deze voorziening kan de patiënt relatief zorgeloos gedurende langere tijd functioneren. Deze tijdelijke fase geeft de mogelijkheid om de samen met de tandtechnicus de ontworpen voorziening te testen op esthetiek en functionaliteit en waar nodig aan te passen.

In deze fase werden ook elementen 12 en 26 verwijderd en vervangen door een tijdelijke brug van kunsthars (Protemp 4, 3M Espe).

Na een evaluatie periode van 2 maanden (arbitrair) besloten we tot het vervaardigen van de uiteindelijke voorzieningen. Zoals gezegd hadden we gekozen voor Estenia (Kuraray) als restauratiemateriaal. Dit materiaal heeft een vulgraad met nanodeeltjes (2 nm) en microdeeltjes (2 μm) van 92% wat de slijtvastheid ten goede komt.

Ten eerste werden afdrukken genomen van de intraorale situatie en met behulp van een facebow en beetregistratie in maximale occlusie in-gegipst in de articulator ten behoeve van ‘cross-mounting’. Nu konden we beginnen met het prepareren van de elementen: sextant voor sextant, als eerste het front. Na het prepareren van een sextant plaatsten we eerst de kronen voordat we verder gingen met het volgende sextant. Dit heeft als voordeel dat er geen onmenselijk lange behandelsessies nodig zijn en in alle rust, voor zowel tandarts als patiënt, gewerkt kan worden. We kozen voor chamfer/ afgeronde schouderpreparaties met buccaal en linguaal een minimale dikte van 0,5-0,8 mm waardoor op de meeste plaatsen dentine-exponatie kon worden voorkomen. Op deze wijze maken we ook optimaal gebruik van glazuurhechting. Ter plaatse van de ontbrekende 22 en 46 kozen we voor het vervaardigen van Estenia glasvezelbruggen. Cementeren van de kronen vond plaats onder rubberdam met een dual-cure composietcement (Variolink 2, Ivoclar Vivadent) na silicatiseren (Cojet, 3M Espe) en silaniseren (Espe-sil, 3M Espe) van de restauratie en waar nodig ook het element. Na het plaatsen controleerden we met behulp van röntgenfoto’s of cementresten achtergebleven waren.

Dit traject van circa 3 jaar leverde een eindresultaat op zoals getoond op de afbeeldingen 27-44. De heer H. was daar uitermate tevreden mee en werd terugverwezen naar zijn huistandarts.