Samenvatting
Slechter horen is een zeer veelvoorkomende klacht, die voor alle leeftijdsgroepen grote gevolgen kan hebben. Bij jonge kinderen is otitis media met effusie en bij ouderen presbyacusis (ouderdomsslechthorendheid) de meest waarschijnlijke oorzaak. Omdat men niet snel vanwege ‘slechter horen’ naar de huisarts gaat, is het van belang dat de huisarts bij deze klacht adequaat handelt. Aan de hand van voorgeschiedenis, anamnese en lichamelijk onderzoek kan over het algemeen goed een diagnose worden gesteld. Bij de neonatale gehoorscreeningstest worden kinderen met een afwijkend gehoor direct naar een Audiologisch Centrum verwezen. Wanneer kinderen op latere leeftijd bij de huisarts komen, wordt in eerste instantie de diagnose otitis media met effusie waarschijnlijk gemaakt. Wanneer daarvoor met anamnese en lichamelijk onderzoek geen aanwijzingen worden gevonden, wordt verder onderzoek verricht. Indien bij een kind ouder dan 7 jaar met de fluisterspraaktest of met screeningsaudiometrie een gehoorverlies van meer dan 30 dB is vastgesteld, wordt verder onderzoek verricht. Bij adolescenten en volwassenen zijn de klachten van de patiënt en de ervaren beperkingen bepalend welke diagnostiek moet worden uitgevoerd.