Samenvatting
Dit hoofdstuk beschrijft de behandeling van een vrouw met een afhankelijke-persoonlijkheidsstoornis. De prettige manier waarop ze in het begin contact maakt, blijkt al snel een hardnekkige en moeilijk veranderbare Pleasende Kant van haar te zijn, waardoor zijzelf en haar eigen behoeften ongezien blijven. De behandeling heeft zich dan ook gericht op het bevorderen van zelfexpressie en autonomie. Niet alleen zijn daarbij de blokkerende modi van de Pleaser en de Straffende Kant bewerkt, maar is ook de expressie van boosheid gestimuleerd met behulp van speelse oefeningen. Het succesvol bevorderen van autonomie heeft echter geleid tot een relatiebreuk, waarna er een sterke neiging was terug te vallen in oude patronen van zich richten op anderen. Het gebruik van een duidelijk therapieplan met een vooraf omschreven tijdpad en fasering blijkt van grote waarde. Daarmee wordt de behandeling succesvol afgesloten, al heeft het succes niet dezelfde vorm als die ik gewenst had …