Skip to main content
Top

2018 | OriginalPaper | Hoofdstuk

10. Rotatorcuffrupturen

Auteurs : Patty Joldersma, Jacintha Otten

Gepubliceerd in: Oefenprogramma’s voor schouderaandoeningen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Het glenohumerale gewricht is van zichzelf instabiel. Stabiliteit moet worden verkregen door contractie van rotatorcuffmusculatuur. Rupturen van rotatorcuffpezen verstoren in ernstige mate de functie van het gewricht. Dit hoofdstuk beschrijft achtereenvolgens een ruptuur van de m. supraspinatus, de m. infraspinatus, de m. subscapularis en tot slot de lange kop van de m. biceps brachii, een pees die in zekere zin ook tot de stabiliserende rotatorcuff behoort. In de bespreking worden de therapeutische mogelijkheden besproken.
Voetnoten
1
XCO staat voor ‘eXtreme COre’: het is een buis gedeeltelijk gevuld met korrels.
 
Literatuur
1.
go back to reference Riet R. van, Verborgt O. Schouder en elleboog, chirurgie en postoperatieve revalidatie. Leuven/Den Haag: Acco; 2011. Riet R. van, Verborgt O. Schouder en elleboog, chirurgie en postoperatieve revalidatie. Leuven/Den Haag: Acco; 2011.
Metagegevens
Titel
Rotatorcuffrupturen
Auteurs
Patty Joldersma
Jacintha Otten
Copyright
2018
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1924-4_10