Top

Gepubliceerd in:

2014 | OriginalPaper | Hoofdstuk

17. Richtlijnontwikkeling en wetenschappelijk onderzoek

Auteurs : M.M.J. Wiegerinck, B.W. Mol, H.J. Smid

Gepubliceerd in: Handboek evidence-based richtlijnontwikkeling

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Kernboodschappen

Richtlijnwerkgroepen moeten expliciet kennislacunes registreren, prioriteren en publiceren.
Organisaties die richtlijnen ontwikkelen, kunnen verzamelde lacunes samenbrengen in een voorstel tot een onderzoeksagenda.
Instanties die onderzoek financieren en programmeren, hebben idealiter bij het vaststellen van prioriteiten voor onderzoek aandacht voor lacunes.
Een open indiening van onderzoeksvoorstellen is een goede manier om onderzoek op het gebied van geconstateerde kennislacunes te entameren.
Onderzoek gebaseerd op in richtlijnen geïdentificeerde lacunes verhoogt de kans dat de studieresultaten daadwerkelijk impact hebben in de praktijk.
Voor een vruchtbare samenwerking tussen professionals, richtlijnontwikkelaars en onderzoekers moeten er goede en directe lijnen bestaan voor het aanleveren van prioriteiten en het financieren van klinisch-wetenschappelijk onderzoek. Het huidige systeem voldoet hierin maar in beperkte mate
Instanties die onderzoek financieren en programmeren, houden idealiter bij het ontwikkelen van hun programma rekening met alle fasen van de kwaliteitscyclus zodat klinisch onderzoek, richtlijnontwikkeling, implementatie en evaluatie van de zorg binnen één systeem ondervangen worden.

vorige hoofdstuk Gedeelde besluitvorming en richtlijnen

volgende hoofdstuk Organisatie van zorg in richtlijnen

Bos AB, Ballegooijen M van, et al. Endocervical status is not predictive of the incidence of cervical cancer in the years after negative smears. Am J Clin Path 2001;115:851–5.PubMedCrossRef

Eccles M, Mason J. How to develop cost-conscious guidelines. Health Technol Ass 2001;5:1–69.

Everdingen JJE van, Kleijnen J. Het gerandomiseerde onderzoek dateert van de jaren 50. Kaandorp CJE, Everdingen JJE van. Medische misvattingen. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum, 2002.

Fleuren MAH, Haan M de, et al. Wordt de NHG-standaard (Dreigende) Miskraam door huisartsen gevolgd? Huisarts Wet 1993;36:370–4.

Flikweert F, Wieringa-De Waard M, et al. NHG-standaard Miskraam (tweede herziening). Huisarts Wet 2004; 47:147–55.

Hoomans T, Severens JL, Evers SM, Ament AJ. Value for money in changing clinical practice: should decisions about guidelines and implementation strategies be made sequentially or simultaneously? Med Decis Making 2009 Mar-Apr;29(2):207–16.PubMedCrossRef

Ioannidis JP. Effect of the statistical significance of results on the time to completion and publication of randomised efficacy trials. JAMA 1998:279;281–6.PubMedCrossRef

Koopmans CM, Bijlenga D, Groen H, Vijgen SM, Aarnoudse JG, Bekedam DJ, et al. Induction of labour versus expectant monitoring for gestational hypertension or mild pre-eclampsia after 36 weeks’ gestation (HYPITAT): a multicentre, open-label randomised controlled trial. Lancet. 2009 Sep 19;374(9694):979–88.PubMedCrossRef

McNeil B. Hidden barriers to improvement in the quality of care. N Engl J Med 2001;345:1612–20.PubMedCrossRef

Mevius L. HYPITAT-trial van invloed op beleid en gezondheid moeders. Ned Tijdschr Geneeskd 2011;155:C1116.

Querido JD. Waarover NHG-standaarden? Zes jaar wikken en wegen door de NHG-Adviesraad Standaarden. Med Cont 1996;51:361–4.

Shekelle PG, Ortiz E, Rhodes S, Morton SC, Eccles MP, Grimshaw JM, Woolf SH. Validity of the Agency for Healthcare Research and Quality clinical practice guidelines: how quickly do guidelines become outdated? JAMA 2001;286:1461–7.PubMedCrossRef

Tasche MJA, Oosterberg EH, et al. Inventarisatie van lacunes in huisartsgeneeskundige kennis. Zeventig standaarden doorgelicht. Huisarts Wet 2001;44:91–4.CrossRef

Tuuk K van der, Koopmans CM, Groen H, Mol BW, Pampus MG van; HYPITAT study group. Impact of the HYPITAT trial on doctors’ behaviour and prevalence of eclampsia in the Netherlands. BJOG. 2011;Dec;118(13):1658–60.

Wieringa-De Waard M. Afwachten of curetteren? Effectiviteit van de behandeling en kwaliteit van leven bij vrouwen met een miskraam. Huisarts Wet 2003;6:299–302.

Titel: Richtlijnontwikkeling en wetenschappelijk onderzoek
Auteurs: M.M.J. Wiegerinck
B.W. Mol
H.J. Smid
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: Handboek evidence-based richtlijnontwikkeling
Print ISBN: 978-90-368-0266-6

Elektronisch ISBN: 978-90-368-0267-3

Copyright: 2014
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-0267-3_17

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Kernboodschappen

Log in om toegang te krijgen