22. Reumatische ziekten

Reuma wordt gebruikt als een verzamelnaam voor pijnlijke niet door trauma veroorzaakte klachten van het bewegingsapparaat. Het spectrum van reumatische ziekten strekt zich uit van lokale degeneratieve of aan overbelasting gerelateerde aandoeningen tot systemische inflammatoire en auto-immuunziekten. Diagnostiek bestaat vooral uit zorgvuldige anamnese en lichamelijk onderzoek met gericht onderzoek van het bewegingsapparaat, eventueel aangevuld met beeldvormend onderzoek (echografie), onderzoek van synoviaal vocht of serologisch onderzoek naar autoantistoffen. Het prototype van een door auto-immuniteit veroorzaakte reumatische ziekte is reumatoïde artritis. Ten opzichte van de vorige eeuw, waarin de zorg (care) voor patiënten van groot belang was, is in deze eeuw genezing (cure) een optie geworden. Om dit te bereiken, is vroege diagnostiek in combinatie met intensieve behandeling en strikt monitoren noodzakelijk. De ontwikkeling van targeted behandelingsmodaliteiten (bijvoorbeeld TNF-blokkers) heeft een grote impuls aan deze vooruitgang gegeven.