Abstract
Het onderzoek naar de genetica van gedragskenmerken en gedragsafwijkingen, de gedragsgenetica, is een piepjonge wetenschap die in een paar decennia een hoge vlucht heeft genomen. Parallel ontwikkelden zich twee subspecialismen: de epidemiologische genetica en de moleculaire genetica. Beide onderzoeksvelden zijn recent naar elkaar toe gegroeid en zijn hun bevindingen naast elkaar gaan leggen. Toch begrijpen we nog maar weinig van de immense puzzel die zich uitstrekt tussen twee van de meest complexe domeinen van de natuur: menselijk gedrag en genen. In dit artikel focussen we op een beperkt domein van het menselijke probleemgedrag: psychiatrische en neurocognitieve ontwikkelingsstoornissen bij kinderen. Voorbeelden hiervan zijn autisme, adhd, mentale retardatie en dyslexie. We gaan na hoe het onderzoek hiernaar gebeurt, en we belichten enkele mechanismen tussen genen en gedrag, in het bijzonder bij autisme.