32. Polyneuropathie

Bij een patiënt met een polyneuropathie (PNP) is sprake van een symmetrische aandoening van de perifere zenuwen met sensibele en/of motorische verschijnselen; vaak zijn de benen meer aangedaan dan de armen. De aandoening is dikwijls chronisch en (langzaam) progressief van aard. Er kunnen ook autonome stoornissen optreden. De sensomotore axonale PNP is de meest voorkomende variant en wordt onder meer gezien bij patiënten met diabetes mellitus, alcoholmisbruik en ernstige nierfunctiestoornissen. Er zijn ook demyeliniserende varianten zoals het syndroom van Guillain-Barré. Het EMG-onderzoek is behulpzaam om uitspraken te kunnen doen over de aard en ernst van de polyneuropathie. Er zijn zeer veel oorzaken mogelijk ter verklaring van een PNP, maar regelmatig wordt ondanks uitvoerig onderzoek geen oorzaak gevonden. Naast behandeling van een onderliggende oorzaak, zal deze gericht zijn op eventuele pijnklachten.