TODO: Skip to main content
Top

2020 | OriginalPaper | Hoofdstuk

42. Polyfarmacie

Auteurs : C. J. P. W. Keijsers, R. J. van Marum

Gepubliceerd in: Inleiding in de gerontologie en geriatrie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Polyfarmacie betekent letterlijk het gebruik van twee of meer voorgeschreven geneesmiddelen. In de praktijk wordt polyfarmacie echter meestal gedefinieerd als het chronisch gebruik van vijf of meer geneesmiddelen. Circa 45 % van de ouderen gebruikt vijf of meer medicijnen en bijna 20 % van de 75-plussers krijgt tien of meer medicijnen voorgeschreven. Het langdurig tegelijkertijd gebruiken van meerdere geneesmiddelen brengt specifieke problemen met zich mee. Zo neemt de kans op interacties tussen geneesmiddelen onderling (drug-druginteracties) of tussen geneesmiddel en aanwezige aandoeningen (drug-disease-interacties) toe met het stijgen van het aantal geneesmiddelen en het achteruitgaan van de lichamelijke conditie. Farmacokinetiek (de mate waarin geneesmiddelen door het lichaam worden verwerkt) en farmacodynamiek (de reactie van het lichaam op geneesmiddelen) veranderen bij ouder worden. Om de kans op geneesmiddelgerelateerde problemen te verkleinen, kan bij het voorschrijven gebruik worden gemaakt van de zogeheten 6-step-methodiek. Omdat vaak meerdere voorschrijvers de medicatie regelmatig wijzigen, is het ook belangrijk dat geregeld wordt gekeken of de door de patiënt gebruikte medicatie nog passend is.
Literatuur
Deze inhoud is alleen zichtbaar als je bent ingelogd en de juiste rechten hebt.
Metagegevens
Titel
Polyfarmacie
Auteurs
C. J. P. W. Keijsers
R. J. van Marum
Copyright
2020
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-2453-8_42