Braziliaanse onderzoekers hebben gekeken of er bij vrouwen een verband is tussen de hoogte en flexibiliteit van de mediaal longitudinale voetboog met isokinetische prestaties. Zijn vonden verschillen in het belastingbereik bij 60 °/s in dorsaalflexie tussen vrouwen met een pes planus-voettype en vrouwen met een pes cavus-voettype, waarbij de planus-groep beter presteerde. Voor het piekmoment per lichaamsgewicht in dorsaalflexie tot 60 °/s vertoonden de cavus- en planus-groep een significant tekort in vergelijking met de groep met een pes rectus-voettype. De flexibiliteit van de mediale longitudinale voetboog correleerde negatief met piekmoment in de cavus-groep in plantairflexie bij 30 en 60°/s.
Een verband tussen de mediale longitudinale voetboog (MLA) en biomechanische veranderingen van de onderste ledematen kunnen een persoon vatbaar maken voor pijn en blessures. Vrouwen lopen mogelijk een groter risico op blessures door verminderde flexibiliteit in de mediale longitudinale voetboog, wat gepaard gaat met hogere stress op de weke delen. Deze studie wilde de spierprestaties evalueren bij 105 gezonde volwassen vrouwen met behulp van torsie/lichaamsmassa en de isokinetische fasen om 3D - oppervlaktekaartanalyses te genereren en om te verifiëren of er een verband is tussen MLA-hoogte- en booghoogteflexibiliteit met isokinetische prestaties. De vrouwen werden in 3 groepen ingedeeld naar hoogte van de mediale longitudinale voetboog: pes cavus, pes rectus en pes planus.
Belastingbereik
Bij plantairflexie werden statistisch significante verschillen waargenomen in het percentage vertraging bij 60 °/s in de cavus-groep, vergeleken met de rectus-groep. De range of motion (ROM) was hoger in de planus-groep bij 90 °/s ten opzichte van de rectus-groep.
De planus-groep had een beter vermogen om de snelheid in dorsaalflexie bij 60 °/s te bereiken en vol te houden in vergelijking met de cavus-groep. Dit als gevolg van een mogelijke aanpassing van de spierprestaties met het oog op disfunctie van de tibialis posterior pees en grotere spanning in de triceps surae. Beide groepen vertoonden een significant tekort in piekmoment per lichaamsgewicht (PM/LG) in dorsaalflexie bij 60 °/s in vergelijking met de rectus-groep, waarbij geen groepsverschillen werden gevonden bij andere snelheden en bij plantairflexie.
Correlatie flexibiliteit met piekmoment per lichaamsgewicht
Pes cavus en planus voettypes presenteren zich in classificaties van voetboogflexibiliteit zoals rigide en zeer flexibel. Dit was terug te zien in de negatieve correlatie tussen flexibiliteit en piekmoment per lichaamsgewicht bij 30 en 60 °/s in plantairflexie, voornamelijk voor de cavus-groep. 14,2% van de variabiliteit in voetflexibiliteit kan worden verklaard door de variabiliteit in piekmoment per lichaamsgewicht (of vice versa) en 85,8% wordt verklaard door andere factoren, zoals de ernst van malalignment van cavovarus, de graad van pronatie, en zowel intrinsieke als extrinsieke spierdisbalans bij beide snelheden, in vergelijking met de rectus-groep.
Correlatie hoogte MLV met piekmoment per lichaamsgewicht
Voor de planus-groep, 12,9% van de variabiliteit in het piekmoment per lichaamsgewicht bij 90 °/s kan worden verklaard door de variabiliteit in de hoogte van de mediale longitudinale voetboog (of vice versa) en 87,1% kan worden verklaard door andere factoren, zoals leeftijdsgebonden degeneratie van de tibialis posterior pees, peritendineuze injecties, terugkerende microtrauma's, collageenziekten, vasculaire oorzaken en accessoire os naviculare.
Conclusies
De resultaten van de huidige studie laten zien, voornamelijk in dorsaalflexie met een snelheid van 60 °/s, dat de rectus-groep verbeterde spierprestaties vertoonde dan de andere twee groepen, met een hoger piekmoment per lichaamsgewicht en een lagere ROM van versnelling om de aanhoudende snelheid te bereiken. Deze resultaten kunnen de identificatie van spiertekorten mogelijk maken en helpen tijdens behandelingen voor voetdisfuncties. Enkelkracht kan klinisch worden gebruikt als een marker voor herstel tijdens musculoskeletale behandeling na letsel of chirurgische ingrepen. De resultaten van de huidige studie wezen erop dat de dorsaalflexiespiergroep bij het pes planus-voettype voornamelijk versterkt moeten worden bij 60 °/s.
Wilt u het besproken artikel nalezen?
Guenka, L.C., Carrasco, A.C., Pelegrinelli, A.R.M. et al. Influence of the medial longitudinal arch of the foot in adult women in ankle isokinetic performance: a cross-sectional study. J Foot Ankle Res 14, 43 (2021).
https://doi.org/10.1186/s13047-021-00479-3