In Nieuw-Zeeland zijn minimaal 2 keer zo veel podotherapeuten nodig dan dat er nu zijn per hoofd van de bevolking met Australië en het Verenigd Koninkrijk. Dat terwijl de verhouding van patiëntengroepen die vaak podotherapeutische zorg nodig hebben ongeveer gelijk ligt tussen de drie landen.
Smeilov / stock.adobe.com
Als onderdeel van hun aanvraag voor hun jaarlijkse praktijkcertificaat krijgen Nieuw-Zeelandse (NZ) podotherapeuten sinds 2014 ook een enquête voorgelegd met daarin onder meer vragen naar werksetting, arbeidsstatus, werkuren, aantal afgestudeerden dat een praktijk start. Dit is de eerste studie die inzicht geeft in de beroepsgroep van NZ-podotherapeuten door analyse van personeelsgegevens tussen 2015 en 2019.
Algemene kenmerken beroepsgroep
Tachtig procent van de podotherapeuten die in Nieuw-Zeeland werken, heeft een privépraktijk, waarvan 8% werkzaam is in de openbare gezondheidssector. Het werk van de podotherapeut is een mix van algemene podotherapie, diabeteszorg en sportgeneeskunde. Het merendeel is zelfstandige (40%) of bedrijfseigenaar (19%). Ongeveer 40% werkt tussen de 31 en 40 uur per week en 46 tot 50 weken per jaar. De meerderheid is vrouw (67%) en de meeste beoefenaars zijn gevestigd op het Noordereiland (69%) en in de regio Auckland (33%).
Hoewel het beroep een bescheiden groei heeft doorgemaakt tijdens de onderzoeksperiode, blijft het aantal praktiserende podotherapeuten in NZ relatief klein. Zorgpunten zijn onder meer het aantal podotherapeuten dat momenteel praktiseert, het beperkte aantal pas afgestudeerden dat aan het werk gaat, de beperkte mogelijkheden voor podotherapeuten om in de tweedelijnszorg te werken en het kleine aantal podotherapeuten dat buiten de grote steden werkt. Hieronder enkele punten uitgediept.
Instroom naar het werkveld
Tussen 2015 en 2019 studeerden 178 podotherapeuten af. Gemiddeld 76% van de pas afgestudeerden ontving een praktijkcertificaat waarmee ze dus ook actief werden in het werkveld. In 2019 was de laagste instroom van afgestudeerden in het werkveld. Het totaal aantal werkzame podotherapeuten dat in 2019 geregistreerd stond bedroeg 430 podotherapeuten.
8,5 podotherapeut per 100.000 inwoners
Terwijl het aantal NZ-podotherapeuten tijdens de onderzoeksperiode met ongeveer 20% groeide, blijft het aantal NZ-podotherapeuten per hoofd van de bevolking klein. De NZ-bevolking werd geschat op 5,04 miljoen in 2019, met 430 geregistreerde podotherapeuten. Dit komt neer op ongeveer 8,5 podotherapeuten per 100.000 mensen. Op vergelijkbare wijze geven Australische statistieken voor maart 2019 aan dat er 5215 podotherapeuten geregistreerd waren in Australië, wat neerkomt op ongeveer 20 podotherapeuten per 100.000 mensen. Voor het Verenigd Koninkrijk (VK) zijn de cijfers vergelijkbaar met Australië (20 podotherapeuten per 100.000 mensen). Om een verhouding per hoofd van de bevolking te bereiken die gelijk is aan die van het VK en Australië zouden voor NZ in 2019 in totaal 1008 praktiserende podotherapeuten nodig zijn geweest, een toename van 578 podotherapeuten ten opzichte van de gerapporteerde cijfers.
Behoefte aan podotherapeutische zorg
Maar is er dan wel vraag naar podotherapeutische zorg? Hiervoor hebben de onderzoekers gekeken naar internationale gegevens met betrekking tot de grootte van populatiesoorten die vaak podotherapeutische zorg nodig hebben, namelijk volwassenen ouder dan 65 jaar en mensen met diabetes.
Met betrekking tot volwassenen van 65 jaar en ouder, blijkt uit vergelijking tussen schattingen van de Britse, Australische en NZ-populatie vergelijkbare percentages tussen de drie landen. Het VK, 18,3% in 2019, Australië, 15,9% in 2019 en NZ, 15,9% in 2020.
De geschatte prevalentiecijfers van diabetes zijn ook vergelijkbaar tussen de landen. De prevalentiecijfers in het VK waren 6,2% in 2018, in Australië 4,9% in 2017–2018 en in Nieuw-Zeeland 5% in 2018.
Conclusie
Het lagere aantal podotherapeuten per hoofd van de bevolking in NZ, in combinatie met vergelijkbare internationale populatieschattingen van mensen die vaak toegang hebben tot podotherapie, duidt op een tekort aan arbeidskrachten in NZ en vervolgens op een situatie waarin het beroep mogelijk niet kan voldoen aan de podotherapiebehoeften van de bevolking.
Wilt u het besproken artikel nalezen?
Carroll M, Jepson H, Molyneux P, Brenton-Rule A. The New Zealand podiatry profession - a workforce in crisis? J Foot Ankle Res. 2020 Oct 12;13(1):62. doi: 10.1186/s13047-020-00430-y. PMID: 33046123.