Versterken van de intrinsieke en extrinsieke voetspieren in combinatie met oefeningen ter versterking van de rompspieren kan leiden tot een vermindering van overpronatie in de voet. Tot deze conclusie kwam een groep Spaanse podotherapeuten en fysiotherapeuten.
Sánchez-Rodríguez, R. et al
De prevalentie van hyperpronatie in de voetstand bij volwassenen, is plusminus 21 % en kan gerelateerd zijn aan vervormingen van de eerste straal, zoals bijvoorbeeld bij een hallux abducto valgus. Maar daarnaast kan deze biomechanische verandering ook andere lichaamsdelen beïnvloeden zoals de knie. Dit betekent dat pronatie in de voet de tijd en de intensiteit kan beïnvloeden van de lumbo-pelvische spieractiviteit, welke op zijn beurt weer aanleiding kan geven tot lage rugpijn of ander disfunctionaliteiten op dat niveau. Van oefeningen met intrinsieke voetspieren was al eerder bekend dat deze effectief zijn om overpronatie tegen te gaan. Echter de mogelijke toegevoegde waarde van andere spiergroepen op de voetstand was nog niet eerder onderzocht.
Doel van het Spaanse onderzoek was het vastleggen van een protocol om bij volwassenen met een midtarsale overpronatie oefeningen te geven voor de korte en extrinsieke voetspieren en voor de rompspieren. En daarbij ook eventuele veranderingen van de voetstand te evalueren.
Methode
Een groep van 36 gezonde volwassenen met hyperpronatie in de midtarsus werden in 2 groepen onderverdeeld. De oefengroep (N=18) volgde gedurende 9 weken een oefenprogramma ter versterking van diverse spiergroepen (2 x 40 minuten per week), terwijl de controlegroep (n=18) geen oefenprogramma kregen.
Elke oefensessie bestond uit 11 oefeningen. De uitvoering van elke oefening wordt in het oorspronkelijke artikel duidelijk toegelicht. De duur van elke oefening was 1.30 minuut per ledemaat en 3 minuten voor de lumbo-pelvische spiergroepen. In totaal werden 18 sessies van 40 minuten uitgevoerd. Alle deelnemers voltooiden alle sessies.
Resultaat
Na 9 weken werden bij beide groepen de Foot Posture Index (FPI) beoordeeld op mogelijke veranderingen. De oefengroep liet na deze 9 weken een significante vermindering van de FPI zien terwijl bij de controlegroep de FPI op hetzelfde niveau bleef als vòòr de interventie.
De FPI |
De FPI geeft een puntentoekenning over 7 gemeten parameters ter beoordeling van de voetstand. Daarbij moet uitgegaan worden van een vaste uitgangspositie van zowel de patiënt als de therapeut. Meer informatie over de FPI kun je bijvoorbeeld vinden op: https://www.acmt-rete.it/uplds/FOOT-POSTURE-INDEX_ACMT-Rete.pdf |
Conclusie
De conclusie van deze studie is dat het versterken van de intrinsieke en de extrinsieke voet en rompspieren bijdragen aan verbetering van de voetstand.
Note
Voor het bereiken van een correctie revalidatie van de geproneerde voetstand is het belangrijk dat deze therapeutische oefeningen uitgevoerd worden onder professioneel toezicht en met individuele aanpassingen.
Wilt u het artikel nalezen?
Sánchez-Rodríguez, R.; Valle-Estévez, S.; Fraile-García, P.; Martínez-Nova, A.; Gómez-Martín, B.; Escamilla-Martínez, E. Modification of Pronated Foot Posture after a Program of Therapeutic Exercises. Int. J. Environ. Res. Public Health 2020, 17(22), 8406;
https://www.mdpi.com/1660-4601/17/22/8406