Pluis/niet pluis tuchtrechtelijk gewogen

Het intuïtieve pluis/niet-pluisgevoel (PNP) wordt gezien als een onderdeel van de ervaringskennis van artsen. Een niet-pluisgevoel is een onbestemd gevoel van ongerustheid over de gezondheid van de patiënt: er klopt iets niet. In het tijdperk van EBM leek PNP aanvankelijk het onderspit te moeten delven. Medische tuchtcolleges die uitspraken doen over wat tot de professionele standaard van het beroep hoort, nemen PNP echter serieus en beschouwen het als een waardevol onderdeel van de medische standaard. In de periode 2000–2008 werden 34 uitspraken gevonden waarin de term niet pluis voorkwam, steeds gerelateerd aan diagnostische onzekerheid of diagnostische fouten. De colleges zijn van mening dat een niet-pluisgevoel tot een aantal vervolgstappen moet leiden, namelijk het objectiveren van dat gevoel door op zoek te gaan naar triggers en mogelijk achterliggende ernstige problematiek, bij aanhoudende twijfel een collega te consulteren en ten slotte zorg te dragen voor documentatie van het niet-pluisgevoel inclusief een goede overdracht.