Samenvatting
Een deel van de patiënten die zich presenteren met plotselinge buikpijn heeft een indicatie voor een spoedoperatie, snelle doorverwijzing kan daarom van levensbelang zijn. Op basis van anamnese en lichamelijk onderzoek, eventueel aangevuld met laboratoriumonderzoek, kan een differentiaaldiagnose worden gevormd. De definitieve diagnose wordt vaak pas gesteld met behulp van beeldvorming zoals echografie en computertomografie. Patiënten met shock, dehydratie, obstructieverschijnselen, peritoneale prikkelingsverschijnselen, een palpabele pijnlijke weerstand of geelzucht worden onverwijld verwezen. Soms kan worden gekozen voor spoedige klinische herbeoordeling, maar uitblijven van verbetering vraagt ook om doorverwijzing. De definitieve behandeling hangt af van de uiteindelijke diagnose en kan bestaan uit een spoedlaparotomie of -laparoscopie, een endovasculaire interventie of een conservatief beleid, eventueel gevolgd door electieve chirurgie.