6. Photodynamische therapie van tumoren in het hoofd-halsgebied

Photodynamische therapie (PDT) is een behandelmodaliteit waarbij een lichtgevoelige stof (photosensitizer) wordt geactiveerd door licht. Hierdoor ontstaan reactieve zuurstofmoleculen (zogeheten singletzuurstofmoleculen) die schade toebrengen in cellen. Het resultaat van deze schade is celdood. Onderzoek naar toepassingen van deze techniek in de geneeskunde en tandheelkunde is nog volop in ontwikkeling. Aanvankelijk werd onderzoek naar PDT toegespitst op de behandeling van kanker. Later werden afgeleiden van PDT met succes toegepast bij de behandeling van lichen planus, oogafwijkingen en als antibacteriële therapie (Konopka en Goslinsky, 2007). Vooral de laatstgenoemde toepassing van PDT is een interessante ontwikkeling voor de tandheelkunde in het kader van de behandeling van parodontale en endodontale infecties. In de experimentele behandeling van deze infecties is tot op heden met beperkt succes gebruikgemaakt van methyleenblauw (Chondros et al., 2008). Dit hoofdstuk beperkt zich tot de toepassing van PDT bij de behandeling van hoofd-halstumoren.