1. Persoonsgerichte zorg

Mensen willen meer eigen regie – zelfmanagement – over hun leven, ook bij ziekte en zorgverlening. Zelfmanagement is gedrag: je leven inrichten zoals bij je past, problemen signaleren en beslissingen nemen over hoe je die oplost. Persoonsgerichte zorg is afgestemd op de persoon, zijn situatie, zijn vermogen om daarmee om te gaan en zijn behoeften. Daarbij past gezamenlijke besluitvorming. Beide zijn gebaseerd op het Chronic Care Model. De nieuwe definitie van gezondheid van Huber sluit hierbij aan. In de gezondheidszorg zou gezondheid centraal moeten staan, in plaats van ziekte en zorg. Omdat gedrag veel invloed heeft op gezondheid vindt een verschuiving plaats van ‘ziekte en zorg’ (ZZ) naar ‘gezondheid en gedrag’ (GG) en van behandeling naar preventie. Daarvoor is meer samenwerking nodig tussen het medische en het sociale domein. Persoonsgerichte zorg vraagt een andere deskundigheid en houding van alle betrokkenen en aanpassing van werkprocessen en faciliteiten van een zorgorganisatie.