Top

Gepubliceerd in:

2023 | OriginalPaper | Hoofdstuk

10. Personen

Auteurs : Prof. dr. Chris Kuiper, Ank Eijkelkamp, MSc

Gepubliceerd in: Grondslagen van ergotherapie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Ergotherapeuten werken met personen en hun systeem en steeds vaker ook met gemeenschappen en organisaties. Personen en hun systeem zijn individuen en belangrijke anderen in hun sociale omgeving. Gemeenschappen zijn informele groepen van personen die zich met elkaar identificeren en met elkaar omgaan. Organisaties zijn formele samenwerkingsverbanden tussen personen om specifieke doelen te bereiken. Naast individueel gerichte interventies zijn sociaal-maatschappelijk gerichte preventie en presentie steeds belangrijker voor gezondheid en welzijn voor iedereen. Daarvoor is een persoonsgerichte benadering (person-centred approach) nodig die vertrekt vanuit het gezichtspunt en de behoeften van personen. Eigen regie, ervaringsdeskundigheid, diversiteit en dialoog hebben een link met persoons- en relatiegericht werken. Het is belangrijk om als ergotherapeut te begrijpen wat de essentie van deze begrippen voor mensen, organisaties en gemeenschappen kan zijn. Hierdoor ontstaat er overzicht en houvast voor het ergotherapeutisch professioneel handelen.

vorige hoofdstuk Ergotherapie in sociaal-maatschappelijk perspectief

volgende hoofdstuk Context

RVS. Hoor mij nou!: samen begrijpen, proberen, reflecteren en leren bij complexe zorgvragen. RVS; 2020. www.raadrvs.nl/documenten/publicaties/2020/10/15/hoor-mij-nou.

RVZ. Zorg voor je gezondheid!: gedrag en gezondheid: de nieuwe ordening. Den Haag: Raad voor de Volksgezondheid en Zorg; 2010. https://www.raadrvs.nl/documenten/publicaties/2010/04/05/zorg-voor-je-gezondheid.

Beke W. Beleidsnota 2019–2024 Welzijn, Volksgezondheid, Gezin en Armoedebestrijding. Brussel: Vlaamse regering; 2019. https://www.vlaanderen.be/publicaties/beleidsnota-2019-2024-welzijn-volksgezondheid-gezin-en-armoedebestrijding.

Van Hartingsveldt M, Logister-Proost I, Kinébanian A. Beroepsprofiel ergotherapeut. Utrecht: EN; 2010.

Ergotherapie Vlaanderen. Beroepsprofiel ergotherapie Gent: Ergotherapie Vlaanderen; 2018. https://www.ergotherapie.be/NL/web-2626/Beroepsprofiel.

Scaffa ME. Occupational therapy for groups, communities and populations. In: Schell BAB, Gillen G. editors, Willard and Spackman’s occupational therapy (13th ed. pp. 436–47). Philadelphia, PA: Wolters Kluwer; 2019.

Whiteford G. Occupational deprivation: understanding limited participation. In: Christiansen C, Townsend EA. editors, Introduction to occupation: the art and science of living. (2nd. ed., pp. 303–328). Upper Saddle River, N.J: Pearson; 2010.

De Jonge E, Visscher T, Hirasing RA, Heymans MW, Seidell JC, Renders CM. Association between TV viewing, computer use and overweight, determinants and competing activities of screen time in 4- to 13-year-old children. Int J Obesity [Internet]. 2013 Jan 1 [cited 2021 Nov 13];37(1):47–53. Available from: https://doi.org/10.1038/ijo.2011.244.

Wilcock AA, Townsend EA. Occupational justice. In: Crepeau EB, Cohn ES, Boyt BA, Schell, editors, Willard & Spackman’s occupational therapy (11th ed., pp. 192–199). Baltimore: Lippincott Williams & Wilkins; 2009.

10.

Townsend EA, Trentham B, Clark J, Dubouloz-Wilner C, Pentland W, Doble S. Enabling individual change. In: enabling occupation II: advancing an occupational therapy vision for health well-being, & justice through occupation. 2nd ed. Ottawa: CAOT Publications ACE; 2013. pp. 135–52.

11.

Townsend EA, Cockburn L, Letts L, Thibeault R, Trentham B. Enabling social change. In: Enabling occupation II: advancing an occupational therapy vision for health well-being, & justice through occupation. 2nd ed. Ottawa: CAOT Publications ACE; 2013. pp. 53–176.

12.

Estrany-Munar M, Talavera-Valverde M, Souto-Gómez A, Márquez-Álvarez L, Moruno-Miralles P. The effectiveness of community occupational therapy interventions: a scoping review. Int J Environ Res Public Health. 2021;18(6):3142. https://doi.org/10.3390/ijerph18063142.CrossRefPubMedPubMedCentral

13.

Bennett KM, Scornaiencki JM, Brzozowski J, Denis S, Magalhaes L. Immigration and its impact on daily occupations: a scoping review. Occup Ther Int. 2012;19:185–203. https://doi.org/10.1111/1440-1630.12261.CrossRefPubMed

14.

Van Bruggen H. Turning challenges into opportunities: how occupational therapy is contributing to social, health and educational reform. WFOT Bulletin 2014;70(1):41-46. https://doi.org/10.1179/otb.2014.70.1.013.

15.

Kuiper C. Roelofs P. Occupational style, the prodigal son: the revival of a construct WFOT Bulletin. 2008;58:27–32.

16.

Kuiper C. Zeno’s paradox: luister als het stil blijf. Oratie. Amsterdam: Universiteit van Amsterdam; 2021.

17.

Baart A. Een theorie van de presentie. 3^e druk. Den Haag: Boom Lemma Uitgevers; 2004. ISBN 9789059313217.

18.

American Occupational Therapy Association. Occupational therapy practice framework: Domain and process (3rd ed.).AJOT. 2014; 68(Supplement_1); S1-S48.https://doi.org/10.5014/ajot.2014.682006.

19.

Wensley R, Slade A. Walking as a meaningful leisure occupation: the implications for occupational therapy. Brit J Occup Ther. 2012;75(2)9:85–92. https://doi.org/10.4276/030802212X13286281651117.

20.

Polatajko HJ, Townsend EA, & Craik J. Canadian Model of Occupational Performance and Engagement (CMOP-E). In: Townsend EA, Polatajko HJ editors, Enabling occupation II: advancing an occupational therapy vision for health, well-being & justice through occupation. Ottawa, ON: CAOT Publications ACE; 2007.

21.

Hasselkus BR. The meaning of everyday occupation. Thorofare NJ: Slack; 2002.

22.

Ikiugu MN, Pollard N. Meaningful living across the lifespan: occupation-based intervention strategies for occupational therapists and scientists. London: Whiting & Birch; 2015.

23.

Gutman SA, Schindler VP. The neurological basis of occupation. Occup Ther Int. 2007;14(2):71–85. https://doi.org/10.1002/oti.225.CrossRefPubMed

24.

Gallagher M, Muldoon OT, Pettigrew J. An integrative review of social and occupational factors influencing health and wellbeing. Front Psychol. 2015;6:1-11. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2015.01281.

25.

Ikiugu MN, Lucas-Molitor W, Feldhacker D, Gebhart C, Spier M, Kapels L, Arnold R, Gaikowski R. Guidelines for occupational therapy interventions based on meaningful and psychologically rewarding occupations. J Happiness Stud. 2018; https://doi.org/10.1007/s10902-018-0030-z.

26.

Kuckert-Wöstheinrich A, Stomph M. Diversiteit Het is normaal verschillend te zijn. 2^e druk ZorgBasics Den Haag: Boom Lemma uitgevers; 2015.

27.

Sassen B. Verplegen vanuit ambitie. Perspectief op zorgvernieuwing. Houten: Bohn Stafleu van Loghum; 2021. p. 92.

28.

Kuiper C. The eventmaker. The hybrid art of performing professionals; setting rehabilitation academisch proefschrift. Den Haag: Boom Lemma; 2007. ISBN: 9059314921.

29.

Horvath AO, Bedi RP. The alliance. In: Norcross JC, editor, Psychotherapy relationships that work: therapist contributions and responsiveness to patients. Oxford: Oxford University Press; 2002. pp. 37-69.

30.

Bordin ES. Theory and research on the therapeutic working alliance: new directions. In: Horvath AO, Greenberg LS, editors, The working alliance: theory, research, and practice (pp. 13–37). New York, NY: Wiley & Sons; 1994.

31.

Karver MS, De Nadai AS, Monahan M, Shirk SR. Meta-analysis of the prospective relation between alliance and outcome in child and adolescent psychotherapy. Psychother. 2018;55(4):341–55. https://doi.org/10.1037/pst0000176.CrossRef

32.

Geenen M-J. Veroordeeld tot verbondenheid. Een onderzoek naar de pedagogische alliantie tussen groepsleiders en jongens in een justitiële jeugdinrichting, Proefschrift. Den Haag: Boom Lemma uitgevers; 2014.

33.

Henriksen A, Degner J, Oscarsson L. Youths in coercive residential care: attitudes towards key staff members’ personal involvement, from a therapeutic alliance perspective. Eur J Soc Work. 2008;11:145–60. https://doi.org/10.1080/13691450701531976.CrossRef

34.

Roest JJ. The therapeutic alliance in child and adolescent psychotherapy and residential youth care. Academisch proefschrift. Amsterdam: Universiteit van Amsterdam; 2022.

35.

Babatunde F, MacDermid J, MacIntyre N. Characteristics of therapeutic alliance in musculoskeletal physiotherapy and occupational therapy practice: a scoping review of the literature. BMC Health Serv Res. 2017;17:375. https://doi.org/10.1186/s12913-017-2311-3.CrossRefPubMedPubMedCentral

36.

Taylor RR. The intentional relationship occupational therapy and the use of self. Philadelphia: FA DavisCompany; 2008.

37.

Ten Brummelaar MDC. Space between the borders? The participation of young people in decision-making during their stay in secure residential care, Proefschrift. Groningen: Rijksuniversiteit Groningen; 2018.

38.

Kuiper C, Verhoef J, Munten G, Hoegen P, redactie. Evidence-based practice voor paramedici Gezamenlijke, geïnformeerde besluitvorming. 5^e druk. Amsterdam: Boom; 2020. ISBN 9789024428656.

39.

Welmers-van de Poll MJ, Roest JJ, Van der Stouwe T, Van den Akker AL, Stams GJJM, Escudero V, Overbeek GJ, De Swart JJW. Alliance and treatment outcome in family-involved treatment for youth problems: a three-level meta-analysis. Clin Child Fam Psych. 2018;21:146–170. https://doi.org/10.1007/s10567-017-0249-y.

40.

Nof A, Dolev T, Leibovich L, Harel J, Zilcha-Mano S. If you believe that breaking is possible, believe also that fixing is possible: a framework for ruptures and repairs in child psychotherapy. Research in Psychotherapy: Psychopathology, Process and Outcome. 2019;22(1):45–57. https://doi.org/10.4081/ripppo.2019.364.CrossRef

41.

Claasen I. Andere aandacht. Ervaringen van cliënten met communicatie in de zorg en het sociaal domein. Den Haag: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, directie Langdurige Zorg; 2015.

42.

Visse M, Abma TA. Dialooggestuurde zorg(innovaties): vernieuwende zorgpraktijken, verbindende waarden. Den Haag: Lemma; 2008.

43.

Weiss T, Swede MJ. Transforming preprofessional health education through relationship-centered care and narrative medicine. Teach Learn Med. 2019;31(2):222–33. https://doi.org/10.1080/10401334.2016.1159566.

44.

Sassen B. Gezondheidsbevordering en zelfmanagement door verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum; 2018.CrossRef

45.

Restall GJ, Egan MY. Collaborative relationship-focused occupational therapy: evolving lexicon and practice. Can J Occup Ther. 2021;88(3):220–30.CrossRefPubMedPubMedCentral

46.

Mroz TM, Pitonyak JS, iFogelberg D, Leland NE. Client centeredness and health reform: key issues for occupational therapy the American Journal of Occupational Therapy 2015;69(5):6905090010p1–8.https://doi.org/10.5014/ajot.2015.695001.

47.

Elwyn G, Frosch D, Thomson R, Joseph-Williams N, Lloyd A, Kinnersley P, Barry M, et al. Shared decision making: a model for clinical practice. J Gen Intern Med. 2012;27:1361–7.CrossRefPubMedPubMedCentral

48.

Groen-van de Ven LM. Complexe besluitvorming van mensen met dementie en hun naasten. In: Smits C, Jukema JS, redactie, Gezamenlijke besluitvorming in zorg en welzijn (pp. 37–46). Amsterdam: Boom; 2016.

49.

Van de Looij-Jansen P, Mieloo C, Kreuge F. Veerkracht: yes, we can! Een overzicht van ‘werkzame’ elementen bij preventieve interventies ter bevordering van veerkracht Rotterdam: Onderzoek en Business Intelligence (OBI); 2015.

50.

Gartland D, Riggs E, Muyeen S, Giallo R, O Afifi T, MacMillan H, Herrman H, et al. What factors are associated with resilient outcomes in children exposed to social adversity? A systematic review BMJ Open. 2019;9: e024870. https://doi.org/10.1136/bmjopen-2018-024870.

51.

Markovitz S, Peters ML, Schrooten W, Schouten E. Psychometrische evaluatie van de CD-Risc in een Nederlandstalige populatie: een multi- of unifactorieel meetinstrument om veerkracht te meten? Tijdschrift Klinische Psychologie. 2014;44(1):55–68.

52.

Zhoua J, Heb B, Hec Y, Huanga W, Zhua H, Zhanga M, Wangd Y. Measurement properties of family resilience assessment questionnaires: a systematic review. Family Practice. 2020;1-11. https://doi.org/10.1093/fampra/cmaa027.

53.

Kröger C, Heijsman A, Van Nes F. Gesprekshulpmiddel over ‘Veerkracht ondersteunen en versterken’ Amsterdam: UMC HvA Vivium; 2021.

54.

De Valk S, Kuiper C, Van der Helm GHP, Maas AJJA, Stams GJJM. Repression in residential youth care: a scoping review. Adolescent Res Rev. 2016;1:195–216. https://doi.org/10.1007/s40894-016-0029-9.CrossRef

55.

Ryan RM, Deci EL. Self determination theory: basic psychological needs in motivation, development and wellness. NY: Guilford; 2017.CrossRef

56.

Van der Helm GHP, Kuiper CHZ, Stams GJJM. Group climate and treatment motivation in secure residential and forensic youth care from the perspective of self determination theory. Child Youth Serv Rev. 2018;93:339-344. https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2018.07.028.CrossRef

57.

Cardol M. Disability studies en participatie: een pleidooi voor diversiteit. Openbare les Rotterdam: Rotterdam University Press; 2013.

58.

Stoljar N. Feminist perspectives on autonomy. In: Zalta EN, editors, The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Retrieved from https://platostanford.edu/archives/fall2 015/entries/feminism-autonomy/.

59.

Bramsen I, Kuiper C, Willemse K, Cardol M. My path towards living on my own: voices of youth leaving Dutch secure residential care. Child Adolesc Social Work J. 2018;36(4):365–80. https://doi.org/10.1007/s10560-018-0564-2.CrossRef

60.

Willemse K, Bramsen I, Kuiper C, Cardol M. (Geef ze een Stem). Mijn Pad: jongeren aan het stuur op weg naar eigen regie en participatie. Ergotherapie Magazine. 2016;44(3):32–7.

61.

Bramsen I, Kuiper C, Willemse K, Cardol M. The creation of my path: a method to strengthen relational autonomy for youth with complex needs. Journal of Applied Youth Studies. 2021;4:31-50. https://doi.org/10.1007/s43151-020-00029-x.CrossRef

62.

Verkooijen HEC. Ondersteuning eigen regievoering en Vraaggestuurde zorg. Proefschrift. Jutrijp: Verkooijen & Beima; 2006.

63.

Caleidoz, Mikado, Rijnstad, Rijnwaarden, Solidez, Stuw, SWL. Transformatie in het sociale domein. Een voorlopige weerslag van een gezamenlijke zoektocht naar onze bijdrage in een vernieuwende aanpak op de 4 decentralisaties, ABWZ, Jeugdzorg, Participatiewet (Werken naar vermogen) en Passend onderwijs; 2014.

64.

WRR. Weten is nog geen doen. Een realistisch perspectief op redzaamheid. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid; 2017.

65.

Dunst CJ, Trivette CM, Hamby DW. Meta-analysis of family-centered helpgiving practices research. Mental Retardation And Development Disabilities Research Reviews. 2007;13:370–8. https://doi.org/10.1002/mrdd.20176.CrossRef

66.

Heijsman AM, Van Opstal SEM, Daniëls R, Van Nes FA, van ’t Leven N, Kuiper CHZ. Gezond Actief Ouder Worden: toepassing en evaluatie van een preventief groepsprogramma voor thuiswonende ouderen middels actieonderzoek: leren in, van, met en door de praktijk. Wetenschappelijk Tijdschrift voor Ergotherapie. 2011;4(4):22–32.

67.

Page N, Czuba CE. (1999). Empowerment: what Is it? J Extension. 1999; 37(5).

68.

Van Regenmortel T. Empowerment als uitdagend kader voor sociale inclusie. Journal of Social Intervention. 2009;18(4):22–42.

69.

Jacobs G, Braakman M, Houweling J. Op eigen kracht naar gezond leven: empowerment in de gezondheidsbevordering; concepten, werkwijzen en onderzoeksmethoden. Utrecht: Universiteit voor de Humanistiek; 2005.

70.

Boumans J. Naar het hart van empowerment: deel 1 Een onderzoek naar de grondslagen van empowerment van kwetsbare groepen. 2^e druk. Utrecht: Trimbosch instituut/(Movisie); 2016.

Titel: Personen
Auteurs: Prof. dr. Chris Kuiper
Ank Eijkelkamp, MSc
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: Grondslagen van ergotherapie
Print ISBN: 978-90-368-2828-4

Elektronisch ISBN: 978-90-368-2829-1

Copyright: 2023
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-2829-1_10

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen