Samenvatting
De verschillende nucleaire onderzoeken die ingezet worden in de klinische praktijk en binnen wetenschappelijk onderzoek resulteren in een specifieke geabsorbeerde dosis voor de patiënt. Deze dosis is afhankelijk van zowel de fysische als de biologische eigenschappen van een radiofarmacon. De dosimetrische methoden waarmee de geabsorbeerde dosis in specifieke organen (equivalente orgaandosis) en in het gehele lichaam (effectieve dosis) bepaald worden, zijn gespecificeerd in verschillende aanbevelingen vanuit de International Commission on Radiological Protection (ICRP). Dit hoofdstuk beschrijft relevante grootheden, onderliggende (biokinetische) modellen en aannamen die gehanteerd worden binnen de patiëntendosimetrie.