Skip to main content
Top

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

13. Patiënten met multimorbiditeit en polyfarmacie

Auteurs : A.W. Wind, R.J. van Marum

Gepubliceerd in: Het geneeskundig proces

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

  • Multimorbiditeit: een patiënt lijdt aan meerdere chronische ziekten tegelijk.
  • Gevolgen multimorbiditeit:
    • minder goed functioneren, meer complicaties en polyfarmacie;
    • bemoeilijkte diagnostiek en behandeling:
      • komt het symptoom van de medicatie?
      • is het een verergering van een bestaande aandoening of is het een nieuwe aandoening?
      • de bekende problemen kunnen een andere ziekte maskeren,
      • de ene ziekte kan invloed hebben op (het beloop van) de andere ziekte,
      • behandelingen kunnen met elkaar interfereren.
      • in de richtlijnen wordt zelden rekening gehouden met multimorbiditeit.
  • Aandachtspunten bij multimorbiditeit:
    • de zorg voor deze patiëntencategorie is vaak niet evidence based omdat studies deze patiëntengroep niet includeren;
    • de zorg voor mensen met multimorbiditeit is persoonsgericht, passend, proactief en samenhangend;
    • maatwerk is nodig, de wensen van de patiënt zijn leidend. Goede voorlichting over mogelijke voor- en nadelen van diagnostiek of behandeling, waarna gezamenlijke besluitvorming.
    • het coördineren van de dagelijkse zorg kan een taak zijn voor de patiënt zelf of diens naaste(n) of zo nodig een zorgcoördinator of casemanager;
    • de regie ligt bij de patiënt/diens familie, in samenspraak met een generalist (huisarts, specialist ouderengeneeskunde, geriater of internist ouderengeneeskunde);
    • in het multidisciplinaire overleg (MDO) wordt gezamenlijk per patiënt een zorgplan opgesteld.
  • Polyfarmacie: het gelijktijdig en langdurig gebruik van vijf of meer geneesmiddelen.
  • Gevolgen polyfarmacie:
    • verhoogd risico op bijwerkingen (door veranderde farmacokinetiek bij veroudering (vooral lever- en nierfunctiestoornissen), verhoogde kans op interacties van geneesmiddelen met elkaar of met de ziekte);
    • meer kans op fouten (routinematige voortzetting, overbehandeling en onderbehandeling);
    • verminderde therapietrouw (streven naar zo min mogelijk innamemomenten);
    • ziekenhuisopname.
  • Probeer problemen bij polyfarmacie te voorkomen door:
    • afstemming: iedere arts houdt rekening met de door de patiënt gebruikte medicatie. Iedere arts licht de huisarts in als hij voorschrijft.
    • een actueel medicatieoverzicht: koppeling tussen het medicatiedossier bij de huisarts, de apotheek en het ziekenhuis. Eén openbare apotheek is verantwoordelijk voor het medicatiedossier. Uitgiftes door andere apotheken worden doorgegeven.
    • een jaarlijkse medicatiebeoordeling met farmaceutische anamnese, analyse en opstelling en uitvoering van het farmaceutisch behandelplan, door huisarts en apotheker, in overleg met de patiënt;
    • de patiënt een rol te geven als ervaringsdeskundige en te betrekken bij de besluitvorming. Een keuze voor de behandeling van de ene ziekte kan negatieve gevolgen hebben voor de andere. De behandelkeuze is dan ook een gezamenlijke afweging van prioriteiten.
Bijlagen
Alleen toegankelijk voor geautoriseerde gebruikers
Literatuur
go back to reference Gezondheidsraad. Ouderdom komt met gebreken. Geneeskunde en zorg bij ouderen met multimorbiditeit. Den Haag: Gezondheidsraad, 2008. Gezondheidsraad. Ouderdom komt met gebreken. Geneeskunde en zorg bij ouderen met multimorbiditeit. Den Haag: Gezondheidsraad, 2008.
go back to reference Hertogh CMPM. Functionele geriatrie. Probleemgerichte zorg voor chronisch zieke ouderen. Maarssen: Elsevier/De Tijdstroom, 1999. Hertogh CMPM. Functionele geriatrie. Probleemgerichte zorg voor chronisch zieke ouderen. Maarssen: Elsevier/De Tijdstroom, 1999.
go back to reference KNMG-standpunt. Sterke medische zorg voor kwetsbare ouderen. Utrecht: KNMG, 2010. KNMG-standpunt. Sterke medische zorg voor kwetsbare ouderen. Utrecht: KNMG, 2010.
go back to reference Nederlands Huisartsen Genootschap. Huisartsgeneeskunde voor ouderen. NHG-standpunt. Utrecht: NHG, 2007. Nederlands Huisartsen Genootschap. Huisartsgeneeskunde voor ouderen. NHG-standpunt. Utrecht: NHG, 2007.
go back to reference Nederlands Huisartsen Genootschap. Multidisciplinaire richtlijn Polyfarmacie bij ouderen. Utrecht, NHG, 2012. Nederlands Huisartsen Genootschap. Multidisciplinaire richtlijn Polyfarmacie bij ouderen. Utrecht, NHG, 2012.
Metagegevens
Titel
Patiënten met multimorbiditeit en polyfarmacie
Auteurs
A.W. Wind
R.J. van Marum
Copyright
2016
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1092-0_13