Paraneoplastische syndromen zijn complexen van verschijnselen die optreden bij patiënten met een onderliggende maligniteit, en die per definitie niet veroorzaakt worden door ingroei van een tumor of metastasen, een infectie, ischemie, metabole of voedingsdeficiënties of door oncologische systemische therapie. Deze syndromen komen vaker voor dan we denken, maar de incidentie wisselt sterk per syndroom en per tumortype. Een grote diversiteit aan orgaansystemen kan worden aangedaan, met een grote variatie aan symptomen. Voorbeelden van paraneoplastische syndromen zijn anemie, en het anorexie-cachexiesyndroom, die vaak in een laat stadium bij veel tumoren voorkomen, en hypercalciëmie op basis van endocrinologische stoornissen. Er bestaat echter ook een groot aantal zeldzame paraneoplastische syndromen, zoals de antistofgeassocieerde paraneoplastische neurologische syndromen met een incidentie van minder dan 1 % van de patiënten met een onderliggende maligniteit.
