Abstract
Bij de titel Overspecialisatie in de tandheelkunde dringt zich allereerst de vraag op of er aan het einde een vraagteken dan wel een uitroepteken zou moeten staan. Bij dit onderwerp bestaat immers al snel het gevaar dat er een ‘politieke’ of een ‘economische’ component insluipt en daarom is het belangrijk hier direct vast te stellen dat alleen een persoonlijke mening van de auteur wordt weergegeven. Zoals dat met veel vakgebieden gaat, heeft ook de tandheelkunde zich in de afgelopen decennia verder ontwikkeld door de toepassing van nieuw verworven inzichten, technieken en materialen. Vanuit deze ontwikkeling en de complexiteit ervan is het niet meer dan normaal dat bepaalde onderdelen van het vakgebied voor een tandarts-algemeen practicus steeds moeilijker toegankelijk zijn geworden. Inmiddels zijn er van de 8000 tandartsen in Nederland ongeveer 1300 specialist of gedifferentieerd tandarts. Een aantal van hen heeft zelfs meerdere extra kwalificaties; bijvoorbeeld de kaakchirurgen die door de Nederlandse Vereniging voor Orale Implantologie zijn erkend als implantoloog.