41. Overmatig zweten (primaire lokale hyperhidrosis)

Hyperhidrose is overmatig zweten, eventueel met een onaangename geur. Zweten over het gehele lichaam wijst, afgezien van fysiologische oorzaken zoals warmte en inspanning, op een onderliggende somatische aandoening. Lokaal zweten (primaire lokale hyperhidrose) treedt op in handpalmen, voetzolen, oksels en/of gelaat en staat onder invloed van psychische factoren onder andere stress en angst. Het begint doorgaans in de puberteit en gaat na enkele jaren meestal spontaan over. Alarmsignalen voor ernstige onderliggende aandoeningen zijn koorts en gewichtsverlies. Bij diabetespatiënten moet men rekening houden met hypoglykemieën als oorzaak. Bij de anamnese is aandacht voor de betekenis voor de patiënt en de samenhang met de sociale interactie essentieel. Anamnese en lichamelijk onderzoek volstaan om in eerste instantie ernstige oorzaken minder waarschijnlijk te maken. Bij primair lokaal zweten zijn uitleg en adviezen op het gebied van hygiëne, kleding en schoeisel belangrijk. De eerste medicamenteuze behandelingsstap is het toepassen van lokale aluminiumpreparaten. Deze worden bij voorkeur voor de nacht op de droge huid aangebracht. Oxybutynine komt vervolgens in aanmerking bij ernstige klachten bij patiënten die de frequente bijwerking droge mond accepteren. Er zijn aanwijzingen dat de recentelijk geïntroduceerde behandeling met microgolven in gespecialiseerde centra effectief is. Deze wordt niet vergoed. Bij zeer langdurige, ernstige klachten kan verwijzing naar een in hyperhidrose gespecialiseerde dermatoloog plaatsvinden voor eventuele botuline-injecties (deze zijn pijnlijk) en om eventueel daarna chirurgische opties te bespreken, onder andere zuigcurettage bij axillaire hyperhidrose.