Ovarium- en tubacarcinoom, nieuwe ontwikkelingen

In Nederland krijgen ieder jaar ongeveer 1400 vrouwen, van wie de meeste in de menopauze, de diagnose ovarium- of tubacarcinoom. De gemiddelde huisarts zal ongeveer eens in de vijf jaar een nieuwe patiënte op het spreekuur krijgen. Het ovariumcarcinoom staat bekend als silent killer: het wordt veelal pas in een vergevorderd stadium ontdekt en driekwart overlijdt aan de gevolgen van de ziekte. Voor de huisarts is het zaak alert te zijn op postmenopauzale vrouwen met ‘vage’ klachten zoals buikpijn en een toegenomen buikomvang. De behandeling bestaat uit chirurgische verwijdering van de tumor met aanvullend complete stadiëring indien bij inspectie en palpatie geen metastasen worden ontdekt. Bij gevorderde stadia worden zo mogelijk alle tumorlokalisaties en eventuele uitzaaiingen in de buikholte verwijderd (debulking), gevolgd door chemotherapie. De rol van de huisarts omvat, naast zo vroeg mogelijke signalering, vooral de behandeling en begeleiding van eventuele gevolgen van de chirurgie en/of chemotherapie, en in veel gevallen onvermijdelijk ook de palliatieve begeleiding.