Ouderschap en aanpassing van het kind in gezinnen met vader als primaire verzorger

De laatste decennia wordt in onderzoek weliswaar meer aandacht besteed aan de betrokkenheid van de vader bij de zorg voor de kinderen, maar we weten nog maar weinig over gezinnen met vader als primaire verzorger, helemaal als het gaat om de psychische gezondheid van de ouder en de kwaliteit van het ouderschap. In dit artikel worden de bevindingen gepresenteerd van een studie met als deelnemende gezinnen: 41 gezinnen met vader als primaire verzorger, 45 gezinnen met moeder als primaire verzorger en 41 gezinnen met tweeverdieners. De gezinnen hebben kinderen tussen de drie en zes jaar en zijn woonachtig in het Verenigd Koninkrijk. Voor deze studie zijn gestandaardiseerde interviews afgenomen met vaders, moeders en leerkrachten en deze deelnemers hebben ook vragenlijsten ingevuld over het psychisch welzijn van de ouders, over het ouderschap en over de aanpassing van het kind. Voor geen van deze maten zijn verschillen gevonden tussen de gezinstypen. Maar uit multi-level modellen blijkt wel dat een toename van stress bij de ouders gerelateerd is aan een toename van problemen bij de kinderen, ongeacht het gezinstype. Uit de bevindingen blijkt ook dat de gezinnen met vader als primaire verzorger goed waren aangepast aan deze ouderschapsrol en dat er wat betreft de kwaliteit van het ouderschap geen verschillen waren met de gezinnen waarin de moeder de primaire verzorger was. Deze bevindingen spreken de aanname tegen dat vrouwen meer geschikt zijn voor de rol van primaire verzorger dan mannen. De beleidsgevolgen voor vaders en hun gezin worden besproken.