Samenvatting
Achtereenvolgens wordt besproken hoe er in het christendom, het jodendom, de islam, het boeddhisme, het humanisme en nieuwere spirituele tradities wordt gedacht over de menselijke lichamelijkheid. Vaak wordt gedacht dat het christendom verantwoordelijk is voor afwijzing van lichamelijkheid en voor onderdrukking van seksualiteit en het gevoelsleven. Die gedachte klopt historisch niet. Afwijzing van het lichamelijke, als het lagere, berust vooral op de invloed van het (neo)platonisme. In onze tijd lijkt het lichaam wel bevrijd, maar die bevrijding staat onder druk door de behoefte aan controle en heerschappij over de eigen lichamelijkheid (dieet, sport, gebruik van middelen, cosmetische chirurgie). Het overzicht van de verschillende religieuze en levensbeschouwelijke tradities levert een uiterst divers beeld op van hoe onze lichamelijkheid verweven is met gewoonten, praktijken, verhoudingen en inzichten met een religieuze en/of spirituele achtergrond.