Samenvatting
De beoordeling van het trommelvlies kan het best met een elektrische otoscoop of oormicroscoop, soms na reiniging van het oor. Het belang van beeldvorming in de oorheelkunde en diagnostiek van vestibulaire pathologieën is de laatste jaren toegenomen. Grondbegrippen uit de geluidsleer en audiologie en het belang van een eenvoudig oriënterend klinisch audiologisch onderzoek worden besproken, evenals standaard audiologische onderzoeken zoals toon-, spraakaudiometrie en tympanometrie. De objectieve audiometrie en ontwikkeling van geautomatiseerde systemen zijn belangrijk voor neonatale gehoorscreening en audiologische diagnostiek bij jonge kinderen. Het onderzoek van het evenwicht omvat zowel anamnese, lichamelijk onderzoek en aanvullend onderzoek. Er dient gestart te worden met differentiatie tussen perifeer en centraal vestibulaire aandoeningen. Bij perifere aandoeningen kan daarna het verlies gekwantificeerd worden. De anamnese is het meest leidend, waarbij een focus op uitlokkende factoren belangrijk is. Het lichamelijk onderzoek start met onderzoek van de oculomotoriek en daarna o.a. de head impulse test, Dix-Hallpike-manoeuvre en supine roll test. Het aanvullend onderzoek kan omvatten: calorisatie, draaistoeltesten, video head impulse test en vestibulair evoked myogenic potentials.