Een vriend van me heeft een nare jeugd gehad. Soms wordt zijn blik afwezig en donker. Dan kan ik zien dat zijn gedachten weer terug zijn bij traumatische ervaringen van toen. In een opwelling zette ik een keer mijn konijn Nico op zijn schoot. Mijn vriend keek verdwaasd naar het warme bolletje wol, glimlachte en begon de zachte vacht te aaien. Ik aanschouwde het verzachtende en blij-makende effect van een dier. Het bracht mijn vriend terug naar het nu. Hoe mooi is het dat verzorgenden hetzelfde doen met hun hond in het verpleeghuis? Lees hun verhalen vanaf pagina 23 en laat je vertederen. …