Top

Nederlands Tijdschrift voor Traumachirurgie

Gepubliceerd in:

01-04-2014 | Origineel artikel

Nabehandeling van operatief behandelde enkelfracturen

De huidige situatie in Nederland

Auteurs: J.S. Pawiroredjo, M. van Heijl, D.P.J. Smeeing, M. Segers, E.J.M.M. Verleisdonk, R.M. Houwert, F. Hietbrink

Gepubliceerd in: Nederlands Tijdschrift voor Traumachirurgie | Uitgave 2/2014

Samenvatting

Doel

Inventarisatie van de nabehandeling van een gedefinieerde operatief behandelde enkelfractuur in Nederland.

Opzet

Tijdens de Traumadagen 2012 is een enquête afgenomen bij de aanwezige traumachirurgen, orthopedisch chirurgen, aios heelkunde en aios orthopedie.

Methode

Naar aanleiding van een frequent voorkomende enkelfractuur zijn vragen gesteld met betrekking tot classificatie, operatie-indicatie en postoperatieve nabehandeling van deze specifieke fractuur. Tevens werd de geënquêteerde deelnemers gevraagd of er naar hun mening in Nederland consensus bestaat over de postoperatieve nabehandeling.

Resultaten

In totaal heeft 64% van de aanwezige artsen de enquête beantwoord. De Weber-classificatie wordt in de dagelijkse praktijk het meest gebruikt (70%). De gevoerde postoperatieve nabehandeling na deze specifieke enkelfractuur (Lauge-Hansen-supinatie-eversie type 4) varieert sterk. Oefenstabiele onbelaste mobilisatie voert de boventoon (60%). De meerderheid van de ondervraagden is van mening dat er geen consensus is over de nabehandeling van operatief behandelde enkelfracturen (91%).

Conclusie

De resultaten hebben aangetoond dat er geen consensus is over de nabehandeling van deze gedefinieerde operatief behandelde enkelfractuur. De meerderheid van de ondervraagden heeft aangegeven te kiezen voor oefenstabiele onbelaste mobilisatie.

vorige artikel Prehospitaal gebruik van hemostatische verbandmaterialen

volgende artikel Vasculair letsel bij een subcapitale humerusfractuur

Jensen SL, Andresen BK, Mencke S, Nielsen PT. Epidemiology of ankle fractures. A prospective population-based study of 212 cases in Aalborg, Denmark. Acta Orthop Scand. 1998;69:48–50.PubMedCrossRef

Weber BG. Die funktionelle Nachbehandlung, aus ‘Die Verletzungen des oberen Sprunggelenkes’. Aktuelle Probl Chir. 1972;16:51–63.

Lauge-Hansen N. Ligamentous ankle fractures; diagnosis and treatment. Acta Chir Scand. 1949;97:544–50.PubMed

Lauge-Hansen N. Fractures of the ankle. IV. Clinical use of genetic roentgen diagnosis and genetic reduction. AMA Arch Surg. 1952;64:488–500.CrossRef

Lauge-Hansen N. Fractures of the ankle. V. Pronationdorsiflexion fracture. AMA Arch Surg. 1953;67:813–20.PubMedCrossRef

Lauge-Hansen N. Fractures of the ankle. III. Genetic roentgenologic diagnosis of fractures of the ankle. Am J Roentgenol Radium Ther Nucl Med. 1954;71:456–71.

Lauge Hansen N. Fractures of the ankle. II. Combined experimental- surgical and experimental-roentgenologic investigations. Arch Surg. 1950;60:957–85.PubMedCrossRef

Müller ME, Allgöwer M, Schneider R, Willenegger H. Manual der Osteosyntheses. AO Tecknik. Berlin: Springer, 1969.CrossRef

Cedell CA. Supination-outward rotation injuries of the ankle. A clinical and roentgenological study with special reference to the operative treatment. Acta Orthop Scand. 1967;(Suppl 110):3.

10.

Ahl T, Dalén N, Holmberg S, Selvik G. Early weight bearing of malleolar fractures. Acta Orthop Scand. 1986;57:526–9.PubMedCrossRef

11.

Dogra AS, Rangan A. Early mobilisation versus immobilisation of surgically treated ankle fractures. Prospective randomised control trial. Injury. 1999;30:417–9.PubMedCrossRef

12.

Hedström M, Ahl T, Dalén N. Early postoperative ankle exercise. A study of postoperative lateral malleolar fractures. Clin Orthop Relat Res. 1994;(300):193–96.

13.

Finsen V, Saetermo R, Kibsgaard L, et al. Early postoperative weight-bearing and muscle activity in patients who have a fracture of the ankle. J Bone Joint Surg Am. 1989;71:23–7.PubMed

14.

Honigmann P, Goldhahn S, Rosenkranz J, et al. Aftertreatment of malleolar fractures following ORIF – functional compared to protected functional in a vacuum-stabilized orthesis. A randomized controlled trial. Arch Orthop Trauma Surg. 2007;127:195-203. 15. Lehtonen H, Järvinen TL, Honkonen S, et al. Use of a cast compared with a functional ankle brace after operative treatment of an ankle fracture. A prospective randomized study. J Bone Joint Surg Am. 2003;85:205–11.

16.

Thomas G, Whalley H, Modi C. Early mobilization of operatively fixed ankle fractures. A systematic review. Foot Ankle Int. 2009;30:666–74.PubMedCrossRef

17.

Lin CW, Moseley AM, Refshauge KM. Effects of rehabilitation after ankle fracture: a Cochrane systematic review. Eur J Phys Rehabil Med. 2009;45:431–41.PubMed

18.

Vioreanu M, Dudeney S, Hurson B, et al. Early mobilization in a removable cast compared with immobilization in a cast after operative treatment of ankle fractures. A prospective randomized study. Foot Ankle Int. 2007;28:3–9. .CrossRef

19.

Cimino W, Ichtertz D, Slabaugh P. Early mobilization of ankle fractures after open reduction and internal fixation. Clin Orthop Relat Res. 1991;267:152–6.PubMed

Titel: Nabehandeling van operatief behandelde enkelfracturen
De huidige situatie in Nederland
Auteurs: J.S. Pawiroredjo
M. van Heijl
D.P.J. Smeeing
M. Segers
E.J.M.M. Verleisdonk
R.M. Houwert
F. Hietbrink
Publicatiedatum: 01-04-2014
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Nederlands Tijdschrift voor Traumachirurgie / Uitgave 2/2014
Print ISSN: 2214-8736
Elektronisch ISSN: 2214-8744
DOI: https://doi.org/10.1007/s12506-014-0010-9

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Doel

Opzet

Methode

Resultaten

Conclusie

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 2/2014

Prehospitaal gebruik van hemostatische verbandmaterialen

Vasculair letsel bij een subcapitale humerusfractuur

Late presentatie van een traumatische diafragmaruptuur

Trauma time-out

Valaccidenten binnenshuis bij kinderen van 0 tot en met 6 jaar