Skip to main content
Top

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

30. Multipele sclerose

Auteurs : Dr. B. Jacobs, Prof. dr. J.W. Snoek, Prof. dr. E.Ch. Wolters

Gepubliceerd in: Leidraad neurologie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Multipele sclerose (MS) is een ziekte van het centrale zenuwstelsel die in de westerse wereld de meest frequente oorzaak vormt van invaliditeit onder jongvolwassenen. MS is echter niet alleen een ziekte van (jong)volwassenen, maar komt ook op de kinderleeftijd voor en debuteert soms pas op latere leeftijd. Kenmerkend is de grote variabiliteit aan neurologische verschijnselen en de combinatie van tijdelijk optredende nieuwe verschijnselen en het ontstaan van geleidelijk progressieve uitval over langere tijd. Binnen het centrale zenuwstelsel (hersenen, ruggenmerg) ontstaan op verschillende plaatsen demyelinisatiehaarden, die na enkele weken herstellen (remyelinisatie) en op den duur kunnen verlittekenen (gliose). Daarnaast is er bij MS sprake van een verlies aan axonen. Er zijn verschillende beloopsvormen. Voor het stellen van de diagnose zijn criteria ontwikkeld, waarin MRI-afwijkingen een belangrijke plaats hebben. Er is nog geen causale therapie voor MS. Wel zijn er immunomodulerende en immunosuppressieve behandelingen, bedoeld om aantal en ernst van exacerbaties te reduceren.
Metagegevens
Titel
Multipele sclerose
Auteurs
Dr. B. Jacobs
Prof. dr. J.W. Snoek
Prof. dr. E.Ch. Wolters
Copyright
2016
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-0556-8_30