Samenvatting
Moeheid is jaarlijks voor bijna 1 % van de patiënten de reden voor een bezoek aan de huisarts. Bij 20 % van deze patiënten wordt uiteindelijk een somatische diagnose gesteld, het meest frequent een luchtweginfectie. Moeheid is de meest frequent voorkomende somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klacht. De differentiële diagnose is breed, waardoor geen goed onderbouwde, algemeen geldende adviezen te geven zijn voor anamnese en lichamelijk onderzoek, anders dan de voor onvoldoende verklaarde klachten algemeen geldende tweesporenbenadering. Minder dan 10 % van de patiënten met moeheid heeft een aandoening die met bloedonderzoek is op te sporen. Cognitieve gedragstherapie en ‘graded activity’ zijn bewezen effectieve behandelingen voor chronische onverklaarde moeheid. Ter preventie van chroniciteit zijn aandacht voor voldoende lichaamsbeweging, vermijden van overgewicht en het bewaken van een goede werk-privébalans zinvol.