Samenvatting
Keramiek voor het gebruik in tandheelkundige restauraties heeft een lange weg afgelegd van een eenvoudig mengsel van gemalen natuurlijke gesteenten tot high-tech hybride materialen met een waaier van klinische toepassingen. De grote verscheidenheid aan soorten tandheelkundig keramiek maakt het tegenwoordig niet gemakkelijk de juiste keuze te maken voor toepassing in specifieke typen restauraties. Met behulp van fysisch-chemische parameters, zoals de belangrijkste matrixfase, verwerkingsmethode, baktemperatuur en breuksterkte, is het mogelijk elk keramiek nauwkeurig te karakteriseren en de indicaties en contra-indicaties voor klinische toepassing duidelijk te bepalen. Aan de hand van een beknopt overzicht van de historische ontwikkeling en het uitdiepen van materiaalkarakteristieken wordt in dit hoofdstuk getracht een praktisch bruikbare handleiding te geven voor een correcte klinische toepassing van de verschillende soorten tandheelkundig keramiek.