In dit hoofdstuk over methodologie worden de verschillende manieren van klinisch redeneren uit het vorige hoofdstuk kritisch beschouwd en in een wetenschappelijk kader geplaatst. De nieuwe visie op evidence-based practice wordt besproken en gevisualiseerd ten behoeve van de wetenschappelijke onderbouwing van het fysio- en manueeltherapeutisch handelen. Er is aandacht de kwaliteit van onze externe evidentie in de vorm van randomized controlled trials (RCT’s), systematische reviews, meta-analyses en richtlijnen. Het toepassen van klinimetrie is niet alleen van belang om het herstelproces te kunnen volgen, maar ook om de patiënt daar meer bij te betrekken. Een gepaste hoeveelheid klinimetrie met responsieve meetinstrumenten kan patiënten motiveren om bij langdurige processen vol te houden en de invloed van storende omgevingsfactoren te beperken. Te veel gebruik van vragenlijsten kan echter demotiverend werken.