De geïndividualiseerde, multidimensionale en multidisciplinaire behandeling van mensen met psychotische verschijnselen vereist een goede behandel- en zorgcontext. Het succesvol instellen op een antipsychoticum, ter verlaging van de kans op een recidiefpsychose en een heropname, dient plaats te vinden binnen een breed psychosociaal behandelaanbod. Goede samenwerking met naasten is essentieel. Er lijken geringe verschillen in effectiviteit van antipsychotica op positieve symptomen te bestaan. In de klinische praktijk wordt de keuze voor een antipsychoticum vaak vooral gemaakt op basis van bijwerkingen en soms op basis van de beschikbaarheid van langwerkende varianten van een middel. Depotantipsychotica lijken betere langetermijneffecten te hebben dan orale varianten van dezelfde stof. Staken of verminderen van de dosis van een antipsychoticum dient zeer geleidelijk te gebeuren. Clozapine is bij therapieresistente psychosen een belangrijk middel, al dan niet in combinatie met aripiprazol. Er is beperkte evidentie voor elektroconvulsietherapie (ECT) bij therapieresistente psychosen.
