Er is de laatste tijd veel te doen over het opnemen van gesprekken door patiënten. In 2016 liet de toenmalig minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Edith Schippers zelfs aan de Tweede Kamer weten dat ze het verstandig zou vinden als patiënten gesprekken met hun artsen opnemen. Met vrijwel iedere mobiele telefoon is dit goed mogelijk. Het opnemen van een gesprek kan zinvol zijn, bijvoorbeeld zodat de patiënt alles wat besproken is thuis nog eens na kan luisteren, al dan niet samen met zijn of haar familie. Zeker in emotioneel beladen gesprekken onthouden mensen vaak niet alles wat er gezegd wordt.
Opmerkingen
Diederik de Rooy werkt als AIOS-psychiatrie bij het Leids Universitair Medisch Centrum.
Er is de laatste tijd veel te doen over het opnemen van gesprekken door patiënten. In 2016 liet de toenmalig minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Edith Schippers zelfs aan de Tweede Kamer weten dat ze het verstandig zou vinden als patiënten gesprekken met hun artsen opnemen. Met vrijwel iedere mobiele telefoon is dit goed mogelijk. Het opnemen van een gesprek kan zinvol zijn, bijvoorbeeld zodat de patiënt alles wat besproken is thuis nog eens na kan luisteren, al dan niet samen met zijn of haar familie. Zeker in emotioneel beladen gesprekken onthouden mensen vaak niet alles wat er gezegd wordt.
Toestemming
Het bovenstaande roept de vraag op: mag de patiënt gesprekken en behandelsessies opnemen? In principe wel en formeel is hiervoor toestemming vragen niet nodig, maar het is natuurlijk netjes als de patiënt dit wel doet. In dat geval is het ook zinvol om met de patiënt te bespreken waarom hij of zij het gesprek wil opnemen. Is het een uiting van wantrouwen jegens de behandelaar, of is de patiënt bang bepaalde informatie te missen? Een dergelijk gesprek kan uiteraard ook therapeutisch meerwaarde hebben. Eventueel kan met een patiënt worden afgesproken om slechts een gedeelte op te nemen, bijvoorbeeld alleen de belangrijkste leerpunten en huiswerkopdrachten. Op die manier kan een opname het therapeutisch proces versterken. Opgenomen gesprekken mogen niet zonder toestemming van de behandelaar openbaar worden gemaakt. Een patiënt mag de opname dus niet zonder toestemming van de behandelaar op zijn of haar Facebook pagina plaatsen, of op YouTube. In groepsbehandelingen moet de patiënt van tevoren aan alle groepsleden toestemming vragen om geluidsopnames te maken. Voor de behandelaren lijkt het verstandig om duidelijk te zijn over geluidsopnames, bijvoorbeeld door in de wachtkamer een bordje te plaatsen waarop staat dat geluidsopnames niet verboden zijn, maar dat het wel op prijs wordt gesteld als dit met de behandelaar wordt overlegd. Bij groepsbehandelingen lijkt het zinvol om aan het begin met alle deelnemers afspraken te maken over vertrouwelijkheid en het (al dan niet) maken van geluidsopnames. Foto- en video-opnames mogen overigens alleen met toestemming van alle betrokkenen worden gemaakt. Voor een video-opname is de patiënt dus ook wettelijk verplicht om de behandelaar van tevoren om toestemming te vragen.
×
Opnames door behandelaar
Zeker in psychotherapeutische behandelingen is het - al dan niet voor de opleiding - gebruikelijk om beeld- of geluidsopnames te maken. Aangenomen mag worden dat de behandelaar altijd verplicht is om toestemming te vragen voor het maken van beeld- of geluidsopnames. Hierbij moet ook duidelijk zijn wie daarvan kennis kunnen nemen, en hoe lang deze bewaard zullen blijven. Geluids- en beeldopnames van een patiënt vallen onder het medisch beroepsgeheim, en dienen dus even zorgvuldig te worden behandeld als andere medische informatie.
GZ-Psychologie is een onafhankelijk tijdschrift en richt zich geheel op de snelgroeiende beroepsgroep van gz-psychologen, waarvan er inmiddels meer dan 15.000 zijn. GZ-Psychologie wil de identiteit en ...
