Samenvatting
In de afgelopen vijftien jaar is gebleken dat het maagcarcinoom gevoelig is voor nieuwe combinaties van cytostatica en zogenoemd doelgerichte middelen. Deze medicamenten spelen zeker al een rol bij de palliatieve behandeling van een selecte groep (goede conditie en nierfunctie) van incurabele patiënten (recidieven, irresectabele tumoren en/of metastasen). De waarde van (neo)adjuvante (radio)chemotherapie vóór en/of na resectie wordt momenteel onderzocht in vergelijkende gerandomiseerde studies, waarvan de resultaten binnen een paar jaar verwacht worden. De introductie van nieuwe actieve cytostatica en vooral doelgerichte therapie biedt mogelijkheden voor de ontwikkeling van nieuwe behandelingen. Radicale chirurgie waarbij ten minste vijftien lymfeklieren worden verwijderd en onderzocht blijft de hoeksteen van de curatieve behandeling. Door dit uit te voeren in een centrum waar meer dan twintig ingrepen per jaar worden verricht, en door milt en pancreas te sparen, is de mortaliteit van uitgebreide chirurgie gedaald tot onder de 5 %.