Skip to main content
Top
Gepubliceerd in: GZ - Psychologie 6/2019

01-12-2019 | redactioneel

Lunch met wijn

Auteur: Willemijn Scholten

Gepubliceerd in: GZ - Psychologie | Uitgave 6/2019

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Extract

Om 'succesvol' ouder te worden, met weinig tot geen achteruitgang in functioneren op mentaal, lichamelijk en sociaal vlak, helpt het om een beetje veerkracht hebben. Een mooie term vind ik dat altijd, 'veerkracht'. Het betekent zoiets als dat je er - wat er ook gebeurt - altijd weer bovenop komt. Bij ouderen dragen fysieke activiteit, een sterk gevoel van controle over het leven en openstaan voor sociale contacten bij aan veerkrachtig zijn, lees ik in onze nieuwsrubriek. Ik denk onmiddellijk aan mijn vader. Hij woont in een verpleeghuis, als gevolg van een beroerte acht jaar geleden. Op het gebied van fysieke activiteit scoort hij zeer slecht, want hij is halfzijdig verlamd en dat komt er in zijn geval op neer dat zijn fysieke activiteit eruit bestaat dat hij van bed in rolstoel en van rolstoel in bed getakeld wordt. Eigenlijk kan hij alleen zijn rechterarm goed gebruiken. Een sterk gevoel van controle over het leven ontbreekt ook vrijwel helemaal. Mijn vader is volledig afhankelijk van anderen, hij kan de meeste dingen die hij leuk vindt niet meer en heeft geen toekomstperspectief. Maar op openheid voor sociale contacten scoort hij zeer hoog. Hij kan met zijn grote-toetsen-telefoon slechts drie mensen bellen: mijn moeder, mijn broer en mij. Dat doet hij dan ook veelvuldig. Ook krijgt hij het voor elkaar om vrijwel elke dag bezoek te hebben van vrienden, kennissen, buren of oud-collega's die hij opduikelt via google, samen met een vrijwilliger die hem helpt met de computer. Hij bereidt deze bezoeken goed voor, met een lijst aan belangstellende vragen over alles wat er in hun leven belangrijk is. Hij kent al het personeel van het verpleeghuis bij naam en hij informeert naar rapporten en zwemdiploma's van hun kinderen. Hij is zeer hartelijk en aan iedereen die hij aardig vindt, vraagt hij: 'Kom je gauw weer eens bij me langs? Dan trakteer ik op lunch met wijn. En als het niet lukt zie ik je wel op mijn begrafenis.' (Hij heeft er namelijk ook plezier in om mensen een klein beetje te shockeren.) Deze lunches zijn altijd reuze gezellig, een echte aanrader. Succesvol ouder worden zit er voor mijn vader niet in, maar ik vind zijn veerkracht indrukwekkend groot! …
Metagegevens
Titel
Lunch met wijn
Auteur
Willemijn Scholten
Publicatiedatum
01-12-2019
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
GZ - Psychologie / Uitgave 6/2019
Print ISSN: 1879-5080
Elektronisch ISSN: 1879-5099
DOI
https://doi.org/10.1007/s41480-019-0067-6

Andere artikelen Uitgave 6/2019

GZ - Psychologie 6/2019 Naar de uitgave

in gesprek met

De ggz op de divan