Luisteren

Extract

'Ik weet niet waar opa is, hij zal er straks wel zijn.' Daar stond ik dan, eigenlijk een beetje suffig te luisteren naar de kleindochter van mijn cliënt. Voor mij waren dit hele rare woorden, mijn cliënt is namelijk nog nooit niet thuis geweest voor een zorgmoment. 'Ik kom met een uurtje nog wel terug', zeg ik, maar het voelt gek. Iets in mij zegt me dat dit niet klopt. Een uur later ben ik er weer en gelukkig zie ik mijn cliënt al op zijn vertrouwde plekje op de bank zitten. Zoals gewoonlijk word ik met een heerlijke lach ontvangen. Een groot stuk watermeloen ligt al op me te wachten naast het zorgdossier. Alles alsof er niets aan de hand is, maar in zijn ogen lees ik wat anders. Zodra we met z'n tweeën in de badkamer staan, gaat hij zitten en kijkt me aan. 'Het zit niet goed zuster, het is helemaal mis.' Tranen vullen zijn ogen. 'Ik was net bij de arts, maar het is helemaal mis. Ik durf het nog niemand te vertellen, zelfs mijn vrouw weet het niet.' Ik ga op het krukje naast hem zitten, pak zijn hand en zeg: 'Ik weet niet wat er is gezegd door de dokter, maar als het echt zo erg is denk ik dat u het wel aan uw vrouw moet vertellen.' 'Ik ga dood zuster, de kanker heeft gewonnen. Ik heb niet lang meer, zei de arts. Wat moet ik nu toch aan mijn vrouw en kinderen vertellen? Mijn dochter woont zo ver, ik zou naar haar toe om te komen kijken bij de basketbal van mijn kleinzoon. Hij doet het zo goed. En nu kan dat misschien niet meer.' Ik word er stil van, mijn normaal zo grote sterke cliënt is een heel verdrietige klein hoopje geworden. 'Ik ben zo blij dat je even naar me luisteren wil zuster, ik denk dat ik het wel durf om het vanavond mijn vrouw te vertellen. Laat de zorg maar zitten verder, ik ben blij dat je even de tijd voor me nam. Het heeft mij kracht gegeven, dankjewel.' Luisteren naar je cliënt geeft soms zoveel meer dan alleen maar de zorg verlenen.

…