Gepubliceerd in:
01-11-2011 | Onderzoek
De huisarts: spil in de nazorg voor patiënten met kanker?
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 11/2011
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Geelen E, Krumeich A, Van der Boom H, Schellevis F, Van den Akker M. De huisarts: spil in de nazorg voor patiënten met kanker? Huisarts Wet 2011;54(11):586-90.
Achtergrond
De laatste decennia is het aantal langdurig overlevenden van kanker enorm gestegen. Er gaan dan ook stemmen op om de nazorg voor deze patiënten te verschuiven van de tweede naar de eerste lijn en de huisarts een coördinerende rol te geven. Wij onderzochten de opvattingen van eerstelijnsprofessionals en gaan in dit artikel in op de vraag of huisartsen wel toe zijn aan een dergelijke spilfunctie.
Methode
Tussen 2008 en 2010 peilden wij de opvattingen van in totaal 53 beroepsbeoefenaren uit de eerste lijn, onder wie 15 huisartsen. Wij namen 35 deelnemers (11 huisartsen) een diepte-interview af, de overige 18 (4 huisartsen) namen deel aan een focusgroepdiscussie.
Resultaten
Huisartsen benaderen patiënten na een kankerbehandeling liefst als ‘normale’ chronische patiënten. Zij gaan bij voorkeur uit van de eigen kracht van de patiënt en zijn niet geneigd te zorgen voor structurele nazorg of de patiënt snel te verwijzen naar andere eerstelijnshulpverleners.
Conclusie
Patiënten met kanker hebben naast lichamelijke restverschijnselen vaak ook specifieke emotionele en sociale problemen. Goede nazorg houdt dan in dat de huisarts de relatie met deze patiënten actief onderhoudt, zelf het initiatief neemt om hun problemen bespreekbaar te maken en proactief hulp organiseert. De ‘vraaggestuurde’, dat wil zeggen veeleer afwachtende en reactieve opstelling van veel huisartsen staat op gespannen voet met deze vereisten.