Samenvatting
Haptotherapie is psychosociale hulpverlening die tot doel heeft de cliënt meer in contact met zijn lichamelijk en innerlijk voelen te brengen. Affectiviteit en affectief aanraken staan centraal. De therapie is geschikt voor mensen die vooral vanuit hun denken leven en bezig zijn met wat ze móeten (zijn). Haptotherapie richt zich zowel op gevoelsmatige problemen als op lichamelijke klachten, hetgeen in deze bijdrage wordt geïllustreerd met casuïstiek over burn-out en depressie. De Vereniging van Haptotherapeuten heeft een register van haptotherapeuten en houdt zich bezig met opleiding, onderzoek, accreditatie, herregistratie, praktijkvisitatie en een tucht- en klachtenprocedure.
Literatuur
Plooij E. Haptotherapie: Praktijk en theorie. Amsterdam: Harcourt, 2005.
Veldman F. Levenslust en levenskunst. Blaricum: Van der Veer Media, 2008.
Boot B. Haptonomie: Een kwestie van gevoel. Amsterdam/Antwerpen: Archipel, 2004.
Plooij E, redactie. Gevoel voor leven: Haptotherapeuten over hun werk. Blaricum: Van der Veer Media, 2007.
Akkerman H. De invloeden van haptotherapie op de copingstijl van werknemers met nek- en schouderklachten. Heerlen: Open Universiteit Nederland, 2005.
Berg M van den, Visser S, Schoolmeesters A, Edelman P, Borne B. Evaluation of haptotherapy for patients with cancer treated with chemotherapy at a day clinic. Patient Educ Couns 2006:60(3):336-43.
Meer informatie
Vereniging Van Haptotherapeuten [website]. Amsterdam: VVH. http://www.haptotherapeuten-vvh.nl, geraadpleegd maart 2010.
Kenniscentrum Haptonomie [website]. Doorn: Kenniscentrum Haptonomie, 2010. http://www.kenniscentrumhaptonomie.nl, geraadpleegd maart 2010.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Gz-psycholoog en haptotherapeut in eigen praktijk; wetenschappelijk medewerker aan het Kenniscentrum Haptonomie, Doorn.
Medisch doctorandus en haptotherapeut, stafmedewerker bij ZonMw, Den Haag.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Plooij, E.C., Zandvliet, J.J. ‘Voel je wel?’: Haptotherapie in de eerstelijnsgezondheidszorg. BIJB 26, 8–14 (2010). https://doi.org/10.1007/BF03088732
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03088732