Het huisartsgeneeskundig handelen bij erectieproblemen – gegevens uit de Continue Morbiditeits Registratie Peilstations Nederland

Samenvatting

Kedde JH, Donker GA. Het huisartsgeneeskundig handelen bij erectieproblemen – gegevens uit de Continue Morbiditeits Registratie Peilstations Nederland. Huisarts Wet 2006;49(8):410-4.

Achtergrond In 2003 en 2004 hebben de peilstations van de Continue Morbiditeits Registratie (CMR) in respectievelijk 42 en 38 huisartsenpraktijken gegevens verzameld over het huisartsgeneeskundig handelen bij erectieproblemen.

Methode De huisartsen registreerden alle patiënten die erectieproblemen hadden, en specificeerden het erectieprobleem op een vragenlijst. Tevens rapporteerden zij of het probleem samenhing met andere problemen, of de partner bij het consult aanwezig was, de rangorde en duur van het consult, eventuele verrichtingen en of zij een afspraak maakten voor een vervolgconsult en/of een verwijzing.

Resultaten In 150 consulten registreerden de huisartsen een erectieprobleem. In 104 gevallen ging het om een eerste consult. De erectieproblemen hingen volgens de huisarts het vaakst samen met lichamelijke problemen en met medicijngebruik. In ruim 80% van de eerste consulten nam de huisarts een seksuele anamnese af; in ruim de helft van de gevallen gaf hij informatie en advies. Bij slechts ongeveer 10% van deze eerste consulten was de partner aanwezig. Het merendeel van de patiënten kreeg in het eerste of het vervolgconsult medicijnen voor de erectieproblemen. In ongeveer de helft van alle eerste consulten maakte de huisarts een afspraak voor een vervolgconsult. Het aantal verwijzingen was zeer gering.

Conclusie Erectieproblemen worden in de huisartsenpraktijk veelal behandeld zonder aanwezigheid van de partner. De behandeling is meestal medicamenteus.

Abstract

Kedde JH, Donker GA. Erectile dysfunction in general practice: data from the Continuous Morbidity Registration Sentinel Stations in the Netherlands. Huisarts Wet 2006;49(8):410-4.

Background Information on the treatment of erectile disorder was gathered at 42 (in 2003) and 38 (in 2004) Continuous Morbidity Registration Sentinel Stations in the Netherlands.

Methods General Practitioners (GPs) working at the Sentinel Stations were asked to keep a weekly record of all patients with erectile disorder. In a separate questionnaire they were asked to specify their medical actions during these consultations, reporting possible coherence with psychological, relational and physical problems and with the use of medication, the length of the consultation, the number of consultations for erectile disorder, if the patient’s partner was present during consultation and whether the GP referred the patient to a specialist.

Results GPs mainly treat erectile disorder themselves in an average of 1.5 consultations. During these visits approximately 10% of the patients’ partners are present. Erectile disorder is mainly connected with physical or psychological problems or with the use of medication. GPs find that erectile disorder is not often connected to relational problems. Prescription of medication by GPs is relatively high. In approximately 80% of the encounters GPs check the patient’s sexual history. Less than half of the patients with erectile disorder receive information and advice. There are few referrals to specialists.

Conclusion The introduction of erection-supporting drugs has increased the possibilities open to GPs for the successful treatment of patients suffering from erectile disorder. Many patients benefit directly from these pharmacotherapeutic developments. However, due to the high prevalence of somatic complaints, apart from giving medical treatment the GP should emphasise psychosocial diagnostics and relational aspects while involving both patient and partner in the treatment. With this knowledge GPs will be able to achieve better quality care.