Van ICIDH naar ICF: consequenties voor claimbeoordeling en kansen voor reïntegratie

Zowel in de verzekerings- als bedrijfsgeneeskunde vormt de ICIDH een belangrijk uitgangspunt. Al vanaf het moment van het verschijnen van de ICIDH was er kritiek op het feit dat het begrip handicap in deze systematiek uitsluitend betrekking heeft op aan de persoon gebonden factoren. Daarnaast werd in de toepassing van de ICIDH ten onrechte uitgegaan van een noodzakelijke uni-directe causaliteit, waarbij menselijk functioneren uitsluitend in negatieve zin kan worden beschreven. Met het verschijnen van de ICF is er tegemoet gekomen aan deze kritiek. Met het nieuwe begrippenkader is het mogelijk om ook de omgevingsfactoren te beschrijven en het menselijk functioneren in neutrale termen te classificeren. Tevens biedt de systematiek de kans om, vanuit een andere visie ten aanzien van de causaliteit, het belang van toenemende participatie als voorwaarde voor herstel te onderschrijven. De ICF sluit daarmee beter aan op ontwikkelde richtlijnen op het terrein van arbeid en gezondheid en stimuleert tot een tijdcontingent reïntegratiebeleid.