Skip to main content
Top

2017 | OriginalPaper | Hoofdstuk

5. Ruimtelijke codering en resolutie

Auteur : Ria Zuurbier

Gepubliceerd in: Magnetic Resonance Imaging

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Het signaal dat voor het maken van MRI-afbeeldingen wordt gebruikt, wordt door de patiënt uitgezonden. Om weefsels van elkaar te kunnen onderscheiden, is het belangrijk dat er verschillen in signaal zijn. Deze signaalverschillen zorgen voor het contrast in de afbeelding. Ook is het belangrijk dat je kunt herkennen uit welk deel van het lichaam het signaal afkomstig is. Hiervoor moet het lichaam in plakken en voxels (volume-elementen) worden opgedeeld en is het noodzakelijk ervoor te zorgen dat je kunt herkennen uit welk volume-element een signaal afkomstig is. Dat doe je door het signaal per voxel een code te geven, die uniek is ten opzichte van het signaal van andere voxels. Dit coderen doe je door middel van gradiënten in het magneetveld.
Metagegevens
Titel
Ruimtelijke codering en resolutie
Auteur
Ria Zuurbier
Copyright
2017
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1934-3_5